8 วันเดินเท้า ไปเข้าตู้เย็น ในนาม ABC (ตอนที่ 3 มุ่งสู่เนปาล และอันนาปุรณะ)

0 Shares

จากสนามบินสุวรรณภูมิ ใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมง ก็ถึงสนามบินตรีภูวันของเนปาลแล้ว (Tribhuvan International airport) เป็นสนามบินไม่ใหญ่มาก และเต็มไปด้วยเครื่องบินขนาดเล็กจากประเทศข้างเคียง เช่น จีน อินเดีย ที่นั่นในตอนนั้นไม่หนาวอย่างที่ผมคิด แต่ลมค่อนข้างแรง (ที่นี่อากาศแปรปรวนบ่อยๆ และกว่าเครื่องบินเราจะลงได้ ก็กินเวลาไป 20 นาที เพราะอากาศไม่ดี)

เราเดินเข้ามาในสนามบินพบว่าตรวจคนเข้าเมืองคนเยอะมากๆ เพราะเป็นช่วงไฮซีซั่นของเขาพอดี และการตรวจต่างๆ ผมรู้สึกว่าไม่ค่อยปลอดภัยเท่าใดนัก คนผ่านเข้าออกได้อย่างง่ายๆ

สนามบินภายใน (Domestic airport) จะต้องเดินต่อไปอีกหน่อย เพราะ Terminal ไม่เชื่อมถึงกัน แอบตกใจเล็กๆ เพราะเขายังสร้างไม่เสร็จ แต่ก็เปิดใช้งาน พวกเราเดินไปใช้งานที่ Terminal หลังเก่า แอบคล้ายศูนย์ท่ารถบ้านเรา คนเดินเพ่นพ่านไปมา พัดลมเพดาน และมีฝุ่น

เราต้องนั่งเครื่องบินไปเมืองโพคลาตอนบ่ายสอง แต่เครื่องบินเรามาช้ากว่ากำหนด 2 ชั่วโมง เพราะที่เมืองโพคลามีฝนตกหนัก แต่พอถึงเวลาที่เราขึ้นเครื่องเท่านั้นเอง ฝนก็ตกเช่นกันที่กาฐมาณฑุ ทำให้เราได้นั่งวนรันเวย์หนึ่งรอบ แล้วมาจอดที่เดิม เพราะไหลท์ยกเลิกหมด เครื่องบินเล็กไม่สามารถบินได้เลย

และเรื่องแปลกใหม่ของผมคือ เครื่องบินเล็กที่นี่เป็นแบบใบพัด 20-30ที่นั่ง มีแอร์โฮสเตส 1 คน เดินแจกลูกอมกับสำลี ซึ่งตอนแรกผมก็งงว่าเอาไว้ทำอะไร ไกด์บอกผมว่า เอาไว้อุดหูเพราะเสียงเครื่องบนต์ดังมาก เป็นเหตุการณ์ที่ตลกๆ คุยกันได้อย่างเฮฮาจนลืมเรื่องเสียเวลาไปเลย

ตอนนั้นเราต้องเปลี่ยนไปใช้รถบัสเดินทางไปโพคลาแทน ซึ่งค่ำมากแล้ว ฝนตก อากาศก็หนาวพอสมควร พวกเราแวะไปทานข้าวเย็นก่อนที่ทาเมล เลยถือโอกาสซื้อของใช้กันที่นั่นเลย เพราะถูกมากๆ ผมตั้งใจมาซื้อไม้เท้า แต่ก็ได้เสื้อกันหนาว และถุงนอนไปด้วย เพราะกลัวว่าที่เตรียมมาจะป้องกันไม่ได้ (ผมเอาถุงนอน +5c ไป และเสื้อขนดาวน์ของ Uniqlo ที่แอบกลัวว่ามันจะพังเพราะต้องใช้สมบุกสมบันมาก)

การนั่งรถคืนนั้น นับว่าทรมานมาก เพราะเป็นรถหวานเย็นเก่าๆแคบๆคันหนึ่ง ไร้เครื่องทำความร้อน ไร้แอร์ ไร้กระจกที่ปิดสนิท ถนนขรุขระและโค้งตลอดทาง เมื่อตกหลุมทีหนึ่ง กระจกก็เลื่อนเปิดทีหนึ่ง ทำให้หลับๆตื่นๆตลอดทาง พวกเราทุกคนไม่ได้เตรียมใจกับการนอนหนาวบนรถเลย นับว่าเป็นการฝึกฝนก่อนเจอความหนาวเหน็บได้อย่างดี (เราได้คุยกันตอนลงจาก ABC ความเย็นบนรถวันนั้น ทรมานไม่ต่างกันเลยทีเดียว)

Day 1 – Nayapul -> Ulleri (1900 m)

เราถึงโรงแรมที่โพคลาประมาณตี 4 ในห้องไม่หนาว เพราะมีผ้าห่มและเตียงนุ่มๆ เลยได้นอนต่ออีก 2 ชั่วโมง และต้องรีบตื่นมาทานข้าวเช้า มื้อแรกก็ทำประทับใจเลย โรงแรมเสริฟด้วยขนมปังปิ้งทาแยม ผัดมันฝรั่ง และไข่ต้ม ซึ่งจริงๆผมน่าจะเดาได้แต่แรกว่าโรงแรมในเมืองยังเสริฟแบบนี้ แล้วบนเขาจะขนาดไหน

เรานั่งรถจิ๊ปไปจุดเริ่มต้นที่ Nayapul ซึ่งอยู่ในเขตอนุรักษ์อันนาปุรณะ (Annapurna Conservation Area) ระหว่างทางเราเห็นยอดเขาหิมะ ซึ่งตื้นเต้นมากครับ ที่นั่น คือจุดหมายปลายทางของเรา และเรากำลังจะเดินไปดูมันใกล้ๆ ด้วยตัวเราเอง

ช่วงเช้า ค่อนข้างสบายสำหรับพวกเรา เพราะรถจิ๊ป ฝ่าเข้าไปใน Nayapul ไกลมาก ซึ่งผมเองก็ไม่รู้ว่าปกติเขาทำกันแบบนี้ไหม แต่เห็นคนส่วนใหญ่จะลงเดินกัน พวกเราเริ่มเดินกันจริง น่าจะแถวๆ Birethati

เราทานข้าวเที่ยงกันที่นั่น เป็นข้าวผัดสีเหลืองๆ น่าจะใส่เครื่องเทศพอสมควร เพราะมีกลิ่นแรง แต่รสชาติจืดๆ ซึ่งมันดูสวนทางกันดี (contrast) แปลกดีครับ

ไกด์ยืนชี้ให้พวกเราดูว่าเมืองปลายทางวันนี้คือ Ulleri อยู่ตรงหลังคาสีน้ำเงินบนยอดเขาถัดไป สำหรับผมที่เคยเดินป่า รู้สึกใกล้จัง เดินขำๆ เดี๋ยวก็ถึง แถมไกด์ก็สำทับต่อว่า ใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมงเอง!

เส้นทางจากจุดกินข้าวเที่ยงเรา ไป Ulleri เป็นบันไดหินล้วนๆ เต็มไปด้วยขี้วัว ขี้ม้า ให้เราได้เช็กประสิทธิภาพจมูกกันตลอดทาง วันนี้ลืมกด GPS จับระยะทาง แต่คิดว่าเกิน 3-5 กิโลเมตร และความสูงขาขึ้น น่าจะประมาณ 500-700เมตร แล้วที่คิดผิดคือ ใช้เวลาเดินจริงๆ 4 ขั่วโมง เลยทีเดียว ไปถึงเกสเฮ้าส์ก็เกือบหกโมงเย็น

ตอนเดินไปถึงเกสเฮ้าส์เห็นคนอื่นได้อาบน้ำร้อนกัน จากที่ผมตั้งเป้าหมายว่าจะไม่ได้อาบน้ำตลอด 8 วัน ก็เลยต้องเปลี่ยนความคิดใหม่ เพราะทนไม่ไหวจริงๆ ตอนนั้นผมเลยรีบไปอาบบ้าง แต่เหมือนกับก่อนหน้านั้นมีคนจ่ายเงินค่าทำน้ำร้อนไป แล้วมันก็ดันหมดเวลาที่ผมพอดี สรุป คืนแรกก็ได้อาบน้ำเย็นเลย หนาวมาก อาบไปกระโดดไป ควันจากตัวคละคลุ้ง แต่พอทำใจได้ เพราะคล้ายตอนอาบน้ำเย็นในป่าหน้าหนาวที่ไทย

มื้อเย็นพวกเราเอาอาหารที่เตรียมจากไทยไปปรุงกัน โดยมีกระเอกคือหมูคั่วกลิ้ง ส่วนทางครัวที่เนปาล เตรียม โมโม่(เหมือนเกี๊ยวนึ่ง) ผัดผัก หมี่เส้นใหญ่ๆเหลืองๆผัด แล้วที่แปลกใจคือ มีพิซซ่าด้วย! ผมไปยืนดูเขาทำในครัว ตะลึงเลยครับว่าสามารถหากินได้จากที่นี่!