แม้จะเข้าใจอะไรได้บ้างแล้ว

แต่ยังห้ามไม่ให้ร้องไห้ และเสียใจไม่ได้

แม้เป็นเหตุและผลตามชะตาที่หมุนไป

แต่ยังคงเจ็บปวด ที่ไม่เห็นมันเป็นเรื่องธรรมดา

เหมือนนั่งดูหนังเศร้า ที่ตนเองเล่น แต่ยังอินอยู่เสมอ

สิ่งที่ทำได้คือต้องทนฝืนยอมรับมัน

และหวังว่าวันหนึ่งมันจะดีขึ้นกว่านี้

แม้เชื่อมั่นในสิ่งดีที่ตนเองได้เคยทำ

แต่มิเคยเชื่อมั่นว่าอาจไม่ดีกว่าใครเขา

เพราะคนเราเลือกอยู่ในที่ที่ตนเองมีความสุข

จึงคลางแคลงใจว่า ตนเองนั้นได้ทำดีแล้วจริงไหม

ถ้าดีจริง ทำไมเราถึงไม่ใช่ความสุขกันเล่า

เริ่มวกวนอีกแล้ว

แต่ก็ได้ระบายไปแล้ว

ควรกลับมาอยู่กับลมหายใจในปัจจุบันเถอะนะ

Published by iFew

ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง ชื่นชอบหลายเรื่องที่ไม่น่าจะไปกันได้ ทำงานไอที แต่ชอบท่องโลกกว้าง รักประวัติศาสตร์ แต่ก็สนใจเทคโนโลยี ชอบสร้างแรงบันดาลใจให้ตัวเอง และไปป้ายยาคนอื่นต่อ

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Exit mobile version