เดียวดายกลางสายลม

“…บินไปเดียวดายกลางสายลมแปรปรวน เพียงทะเลครวญฟังคล้ายเป็นเพลงเศร้า ค่ำคืนนี้ฉันเพลีย ฉันเหนื่อยฉันหนาว และเหงาเหลือเกิน..” จู่ๆ น้ำเสียงของคุณนรีกระจ่าง ก็ปลิวมาเบาๆ ระหว่างที่ผมกำลังชงชา “ทำไมเพลงนี้ช่างดูเหงาเหลือเกิน..” นี่ไม่ใช่ครั้งแรกผมที่ได้ฟัง แต่เป็นครั้งแรกที่ได้จินตนาการตาม “นกตัวหนึ่งพลัดรักมาจากที่แสนไกล” “เห็นจากผืนดิน บินเหมือนร่าเริง แต่ใครเลยจะรู้ว่ามันกำลังเศร้าและเหงาเพียงใด” ผมเดินมานั่งข้างเตียงเพื่อฟังให้ถนัดขึ้น “…ไม่เคยมีใครมีรักแท้จริงใจ จะมองทางใดดูเคว้งคว้างว่างเปล่า ฝ่าลมฝนลำพังมากี่ร้อนหนาว จนล้าสิ้นแรง ไม่อยากเห็นภาพใดแม้แต่ท้องฟ้า อยากจะพักดวงตาลงชั่วกาล จะไปซุกตัวนอนซ่อนกายในเงาจันทร์ จะหลับฝันไม่ขอตื่นขึ้นมา…” .. …. ผมได้แต่นั่งดื่มชาเงียบๆ และคิดถึงแต่นกตัวนั้น “มันคงเหนื่อยน่าดู” คุณรู้ไหมครับ ผมมีความสุขนะ กับการได้ทำอะไรแม้จะไม่มากนัก เพื่อคนที่ผมรู้สึกดี แต่ผมแอบเหนื่อยเล็กๆ ที่ไม่รู้เมื่อไรคุณจะรู้สึกว่ามีผมคอยห่วงใย “…คงจะมีเพียงลมหายใจรวยริน เอนกายบนดินยอมรับความแพ้พ่าย ปีกของฉันมันหนัก บินต่อไม่ไหว จะขอพักกายชั่วกาล…” เพลงจบที่ท่อนนี้ แต่ความคิดและความรู้สึกของผมยังคงต่อเนื้อเพลงต่อไป.. ผมไม่รู้ว่าจะอีกนานแค่ไหน.. นั่นคงต้องแล้วแต่คุณ.. — http://ifew.exteen.com/20091105/entry posted on 05 Nov 2009 23:57 by ifew

โลกไม่ใช่ของเรา เธอก็เช่นกัน

ในคืนเหงาๆ วันสุดท้ายของปี หลายคนกำลังหลับฝันดี และหลายคนกำลังมีความสุขในวันนี้ แต่มีบางคนที่กำลังหนีความจริง หนีโดยการไม่ถามและหนีโดยการไม่รับรู้อะไร แต่เขาก็หนีมันไม่พ้น… หลายคนพูดว่า “ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย” และก็หลายคนเช่นกันที่พูดว่า “ความจริงมักเจ็บปวด” คืนนี้ก็เช่นกัน.. หลายคนที่เคยรับรู้คำบอกกล่าวนี้มาบ้าง จะพยายามไม่รับรู้และเสาะหามัน ตราบเท่าที่ตนเองจะยอมรับและทำใจได้ แต่กับเขา.. เขาไม่ปิดกั้นที่จะรับรู้ และค้นหามัน เมื่อจำเป็น เขาค่อยๆ บรรจงเปิดโลกของเธออย่างช้าๆ ด้วยความประณีต เปลี่ยนไปที่ละโลกๆ ตามที่ใจเขาจะยอมรับได้ แต่เขาคงจะลืมนึกไปหรือเปล่า ว่าการก้าวเข้ามาสู่โลกของใครสักคน โดยมิได้รับอนุญาติ มักเจอเรื่องที่ทำให้ประหลาดใจเสมอๆ ความประหลาดใจที่เป็นความจริง หลุดมาจากฟากฟ้าหนึ่งของจักรวาล ที่เธอไม่ต้องการให้เขาได้รับรู้ เขา.. ผู้ที่ไม่พร้อมจะรับรู้อะไร.. แต่พร้อมแสดงความรู้สึก.. ผิดหวัง… เสียใจ… น้ำตา…       โลกไม่ใช่ของเรา.. เธอก็เช่นกัน..   source: http://ifew.exteen.com/20081231/entry

คุณน่ารักจัง…

ผมแอบมองคุณ หลายครั้งหลายหน ถึงยังไม่มากพอที่จะตัดสินใจ แต่ก็ทำให้ผมมั่นใจได้นะ   คุณน่ารักจัง…   คืนนี้ ผมนอนยิ้มอีกเช่นเคย 😀 source: http://ifew.exteen.com/20081130/entry

ตลกๆ

“คืนนี้คุณจะฝันดีอย่างที่ผมคิดหรือเปล่านะ..” ความคิดเล็กๆ หลุดออกจากลิ้นชักในสมองของผม เวลาที่เรารู้สึกดีๆ กับใครสักคน ถึงเขาไม่รู้ แ่ต่เราก็ดูจะมีความสุขคนเดียวได้   สำหรับความรัก คุณรู้หรือเปล่าครับ ผมขี้อาย.. อายที่จะบอกอะไรจริงจังและตรงๆ แต่คุณคงรู้สึกว่าทำไมผมตลกจัง และนั่นคงเป็นวิธีการสื่อสารของผมเอง 😀   อยากให้คุณเชื่อนะครับ ถึงผมจะอายไม่แสดงอะไรออกมาตรงๆ แต่ผมก็จริงใจนะ!   ผมไม่รู้เหมือนกัน ว่าเพราะแบบนี้หรือเปล่า เพื่อนผมหลายคน จึงเป็น “ตลกอกหัก”   ว่าแต่ คุณจะหักอกผมอีกคนไหมครับ..

โปรดเถอะครับ

หนึ่งวันของผม ผ่านไปปกติดี มีบ้างที่ว่างๆ ผมจะทำงานอดิเรก ผมเป็นแบบนี้มานานแล้วหละครับ   ถึงผมจะดูเป็นคนคิดมากและทำอะไรต่อมิอะไร คุณรู้หรือเปล่าครับ บางครั้งผมก็ชอบอยู่เงียบๆ ในความเงียบของผม ผมไม่ได้อยู่คนเดียวนะ แต่ผมมีคุณอยู่ใกล้ๆ..   คงเพราะความเหงาอีกแล้ว ที่ผมรู้สึกว่าเหมือนหมอกหนา มองไปที่ใดไม่เจอทางออก ถ้ามีคุณใกล้ๆ.. แม้จะหลงทาง แต่เราก็ไปด้วยกัน   ถึงแม้ผมจะแอบมีคุณเพียงในใจเท่านั้น…   โปรดเถอะครับ.. ผมอ่อนแอ.. ช่วยมารักผมหน่อย…

Exit mobile version