สิ้นสุดด้วยความเจ็บปวด ดีกว่าเจ็บปวดไม่มีวันสิ้นสุด

ระหว่างทางที่ผมนั่ง Taxi กลับบ้าน
จิตใจผมเหม่อลอยชมวิวกรุงเทพยามราตรี
วิทยุที่ผมไม่รู้ว่าถูกจูนไว้ที่คลื่นไหน
แต่ผมพอจะจับใจความได้ว่า เป็นรายการ ธรรมะ พอดี..

เป็นรายการตอบปัญหาธรรมะกับความรักยามค่ำคืนที่คาดว่าตั้งใจอยากวัยรุ่นแบบผมฟัง
พระมหาสมปอง ตาลปุตฺโต แห่ง ธรรมะดิลิเวอร์รี่ เป็นผู้วิสัชนาของคำถามจากวัยรุ่นทั่วประเทศ

ท่านพูดขึ้นมาประโยคหนึ่ง

“สิ้นสุดด้วยความเจ็บปวด ดีกว่าเจ็บปวดไม่มีวันสิ้นสุด”

(ซึ่งผมมารู้ที่หลังจากเพื่อนว่าภาพยนตร์เรื่อง อีติ๋มตายแน่ ที่โน๊ต อุดม แต้พานิชย์ แสดง ก็มีคำพูดประโยคนี้เหมือนกัน)

โดนใจมากครับ สำหรับประโยคนี้

ไม่ใช่เพราะผมกำลังสิ้นสุดกับใคร
แต่เป็นเพราะคำตอบที่ผมมักให้คำปรึกษาแก่เพื่อน ถูกสรุปได้ด้วยประโยคนี้ต่างหาก

มีหลายคนที่มักมาปรึกษาปัญหาความรักกับผม (ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม?)
แทบจะร้อยเปอร์เซ็น ที่มักรักอย่างไม่คิดถี่ถ้วน และก็ยอมเลยเถิดจนเนิ่นนานบานปลาย

รักช่วงแรก อาจจะรักด้วยรูปร่าง หน้าตา เงินทอง ความใคร่ ความหลง
สุดท้าย เมื่อนานวันเข้า มักมาค้นพบที่หลังแทบทุกคนว่า มันไม่ใช่! แต่ก็เลิกไม่ได้! เพราะรัก!

พอเจอแบบนี้ ผมมักจะถามกลับไปว่า “ถ้ารักก็ไม่ต้องมาเสียใจ แต่ถ้าเสียใจก็เลิกไปซะ”
แล้วผมก็ได้รับคำตอบประโยคเดิมๆทันที “เลิกไม่ได้ ก็มันรัก แต่ทำไมต้องทำอย่างนี้.. บลาๆๆๆ”

สุดท้ายผมก็ต้องอธิบายความเป็นจริงเพื่อขยายประโยคข้างต้นที่ผมบอกให้เขาฟังอย่างละเอียด

ตอนแรกเราไม่สามารถรู้ได้หรอกว่า เขาเป็นคนเช่นไร แต่เมื่อเริ่มรู้จักกันบ้าง เธออาจจะพลาดพลั้งลุ่มหลง ในสิ่งที่เจามีหรือเขาเป็น จนตกหลุ่มรักโดยที่ไม่คิดถึงเรื่องราวเธอกับเขาไกลๆ

ตอนแรกเชื่อได้เลยว่า สิ่งใดที่เขาไม่ดี หรือเธอไม่ชอบ เธอจะมองข้ามมันไป เพราะฉันเคยเป็น เมื่อมองข้ามไปแล้ว ในอนาคตหากวันใดวันหนึ่งความรักหมดลง เธอจะพบแต่ข้อบกพร่องเหล่านั้นทันที

เพราะฉันเชื่อว่า คนที่อยู่กันจนแก่เฒ่า ไม่ได้อยู่ด้วยความรัก หากแต่อยู่ด้วยกันเหมือนเพื่อน อยู่ด้วยความเข้าใจ เกื้อกูล และผูกพันธ์กัน ความรักเป็นเพียงสิ่งเริ่มต้นให้เธอกับเขาได้รู้จักและศึกษากันเท่านั้น จริงๆ จะว่าไป ทุกวันนี้ฉันก็ยังไม่เข้าใจเลยว่า นิยามความรัก เป็นเช่นไร

แต่ไม่เป็นไรหรอก เมื่อเธอพลาดที่รักเขาไปแล้ว และตอนนี้เธอก็ได้รับรู้อะไรมากขึ้น

ฉันอยากให้เธอลองมองไปในอนาคตข้างหน้า ถ้าเธอยังคบกับเขาอยู่ หรือวันใดเธอได้แต่งงานอยู่กินกับเขา ชีวิตของเธอจะเป็นเช่นไร เขาจะเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อเธอไหม หรือเธอจะเปลี่ยนตัวเธอเพื่อเขาไหม และเธอเชื่อมั่นได้แค่ไหนว่าจะไปกันรอด หากเรื่องราวและความสัมพันธ์แค่นี้ ยังทำให้เธอต้องร้องไห้

ฉันไม่อยากให้เธอคิดไปเองก่อนเลยว่า เขาจะกลับต้วได้และจะเปลี่ยนแปลงเพื่อเธอ เพราะฉันเชื่อว่านิสัยของมนุษย์เปลี่ยนยากยิ่งนัก ถ้าหากไม่เจอเหตุการณ์ที่สั่งสอนเขาได้

เมื่อก่อนฉันเองก็ทำให้คนที่ฉันรักเสียใจมากและบ่อยๆ ทั้งๆ ที่เขาดีกับฉันมาก แต่ทั้งหมดเป็นเพราะฉันไม่ยอมมองโลกตามความเป็นจริง ไม่มองไปในอนาคตไกลๆ ฉันมองว่ายังไงคนที่ฉันรัก เขาก็รักยังฉันเสมอ แต่สุดท้าย คนที่รักฉันมากที่สุด และเคยสัญญาว่าจะอยู่ข้างๆ ฉัน ก็ได้จากฉันไป

ตั้งแต่นั้นมา ความคิดฉันเปลี่ยนแปลงไป ฉันมองโลกตามความเป็นจริงมากขึ้น มองอนาคตไกลมากขึ้น มันทำให้ฉันเข้มแข็ง มองคนลึกซึ้ง ไม่รักใครง่ายๆ และมีแต่ความหวังดีและจริงใจ มีหลายคนบอกว่าที่ฉันเป็นเช่นนี้เพราะฉันปิดตัวเอง ก็ยอมนะ ว่าในใจลึกๆ ฉันยังมีคนๆ นั้นอยู่ คนที่ดีที่สุดสำหรับฉัน แต่ถ้าเขามีความสุขกับใคร ฉันก็คงได้แต่ยืนยิ้มไกลๆ

จริงๆ แล้วเธอและเขาอาจจะไม่ต้องเคยเจอแบบฉัน เพียงแต่อยากให้ฟังสิ่งที่ฉันเล่า และลองตัดสินใจดู ว่า เธอเชื่อใจเขาได้มากแค่ไหน ว่าเขาจะเปลี่ยน ตัดความหลงทิ้งไป ทำให้ให้ว่าง มองสิ่งที่เขาทำทั้งหมดว่าจริงใจแค่ไหน และเป็นนิสัยที่แท้จริงของเขาหรือไม่ อย่าปล่อยให้ความคิดไปเองของเธอหลอกตัวเธอเอง แล้วเธอจะค้นพบคำตอบเองว่า

“สิ้นสุดด้วยความเจ็บปวด ดีกว่าเจ็บปวดไม่มีวันสิ้นสุด”

เธอจะเลือกแบบใด…

 

source: Wuttanan.com – สิ้นสุดด้วยความเจ็บปวด ดีกว่าเจ็บปวดไม่มีวันสิ้นสุด

ฝน

ระหว่างทางกลางสายฝน

คิดถึงกันหรือไหมครับ?

บางครั้ง ผมก็ชอบเวลาที่ฝนตกจัง

อีกไม่นาน ฟ้าที่เราเห็น จะดูสดใส

สัญญากับผมนะ

ฝนหยุดเมื่อใด

เราจะดูฟ้าด้วยกัน

source: http://ifew.exteen.com/20081005/entry

แด่ กาลเวลา ที่ย้อนกลับมาอีกครั้ง

ผมย้อนกลับไปอ่าน blog 1-2 ปีก่อน

บางเรื่องทำให้ผมรู้สึกดีและยิ้มได้

แต่บางเรื่อง ผมรู้สึกอายและตลกตัวเอง

การได้ทบทวนความรู้สึกตัวเองอีกครั้ง

เหมือนกับยืนยันสิ่งที่ตัวผมรู้สึก

ผมค่อยๆ อ่านย้อนหลัง ทีละเดือนๆ

กลับไปจนถึง วันแรกที่ผมไม่มีคุณ

แต่เป็นวันแรกเช่นกันที่ผมเริ่มทำความเข้าใจคุณ

และเริ่มทำความเข้าใจตัวผมเอง

เวลาทำให้ผมมีความคิดเกี่ยวกับคุณเปลี่ยนไป

คุณทำให้ผมแอบยิ้มได้ เวลาคุณมีความสุข

แม้เราจะห่างกัน และคนข้างคุณจะไม่ใช่ผม

คุณครับ ผมคิดถึงลักยิ้มบนแก้มของคุณจัง..

ขอหวังลึกๆ ว่าจะได้เห็นอีกครั้ง..

..วันนี้ผมขอไม่รักคุณ..
ยกเว้นทุกวัน

แด่
กาลเวลา ที่ย้อนกลับมาอีกครั้ง

แด่
วันครบรอบความโดดเดี่ยว เข้าใจคุณ และเข้าใจตนเอง

source: http://ifew.exteen.com/20080924/entry

ทุกอย่างคือความรู้สึก

การได้อยู่คนเดียว ทำให้ผมได้เห็นอะไรหลายอย่าง

มันคงเหมือนกับการยืนมองทะเล

ตอนนี้ผมห่างไกลจากทะเล พอๆ กับที่ผมห่างไกลจากความรัก

แต่นั่นก็ทำให้ผม มองเห็นทะเลที่สมบูรณ์แบบ

ต้นมะพร้าว ชายหาด และโขดหิน

 

ผมนึกย้อนกลับไป ก่อนเวลาจะเป็นผู้โดดเดี่ยว

ผมคงยืนใกล้ทะเล เกินไป..

มันมีแต่น้ำทะเลและเกลียวคลื่น..

 

ถึงเวลานี้ ความเหงาและความใกล้ชิด

มันสอนให้ผมรู้จักการรักษาระยะเพื่อความสวยงาม

ถึงแม้บางครั้งผมถวิลหาต้นมะพร้าวและหาดทราย

แต่ก็บ่อยครั้งเช่นกัน ที่ผมอยากสัมผัสกับน้ำทะเล

 

..

 

 

source: http://ifew.exteen.com/20080920/entry

อดีตเปลี่ยนแปลงได้

“คุณรู้หรือเปล่า.. อดีตเปลี่ยนแปลงได้”

เป็นคำถามที่ อาจารย์สอนไทเก๊ก ท่านหนึ่ง ถามผม ระหว่างที่เรากำลังจะกลับบ้าน
ผมฟังท่านพูดเสร็จ ก็ได้แต่พยักหน้า และพูดว่า “ผมก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี”

ท่านก็ไม่ได้พูดอะไร แต่ยกตัวอย่างต่อไปให้ผมฟังง่ายๆ ว่า

ถ้าคุณอยู่ในที่มืดแล้ว จู่ๆ เดินเหยียบตัวอะไรยาวๆ นุ่มๆ เป็นเส้น แล้วคุณตกใจสุดขีดว่าเป็นงู
แต่พอมีแสงไฟมาส่องปุ๊บ คุณเห็นว่านั่นเป็นแค่ เชือกเส้นหนึ่ง เท่านั้น คุณรู้สึกโล่งอกทันที

แค่นี้อดีตคุณก็ได้เปลี่ยนไปแล้ว

เพราะอดีตของคุณ มันคือ งู ที่ทำให้คุณตกใจ แต่ตอนนี้มันกลายเป็น เชือก ที่ทำให้คุณสบายใจ

และท่านก็บอกว่า สิ่งที่ทำให้คนเราเป็นทุกข์ ก็คือความคิดของเรานี่เอง
ซึ่งการเปลี่ยนแปลงอดีตก็ตรงกับแนวคิดของธรรมะ ที่ผมเคยรู้นั่นเอง เลยทำให้เข้าใจได้ง่ายขึ้น

ท่านเล่าว่า มีคนหนึ่งเคยเกลียดพ่อมากๆ เพราะพ่อไม่เคยทำดีกับแม่เลย
จนวันหนึ่งพ่อของท่านเสียไปจึงหวนกลับมารำลึกได้ว่า สิ่งที่ท่านเคยคิด มันไม่ถูกต้อง
ตั้งแต่นั้นมา จากอดีตที่เคยเห็นพ่อว่าเป็นคนบ้า ก็เห็นว่าเป็นพ่อ ที่เป็นพ่อจริงๆ
และคนที่คิดก็เป็นมะเร็งอยู่แล้วเนื่องจากคิดมาก แต่พอเปลี่ยนอดีต มะเร็งท่านก็ลดลง
เพราะมีจิตใจที่ดีขึ้น

มาถึงตรงนี้ ทำให้เรารู้ว่า การเปลี่ยนอดีต นั้น ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้
แต่อยู่ที่ใครทำใจได้ ใครยอมรับได้ ใครปล่อยวางได้
ที่จะเปลี่ยนความคิด เพื่อให้อดีตเปลี่ยนคุณในปัจจุบันและอนาคต

ผมเชื่อว่า เรื่องดีๆ คุณก็คงอยากให้เป็นอดีตที่แสนงดงาม
แต่เรื่องไม่ดี เก็บไว้ ก็เหมือนเก็บขี้…. หรือคุณจะนั่งดมมันไปตลอดชีวิต ก็เรื่องของคุณ

source: wuttanan.com : มูลนิธิออนไลน์วุทธานันท์
posted on 09 Dec 2007 21:46 by ifew