
เพิ่งรู้ข่าวการจากไปของท่า
ผมมีโอกาสได้เข้าฝึกวิชากับ
ท่านเองปวารณาตนเป็นนักพรตต
ภายนอกท่านดูเป็นชายธรรมดาๆ
เป็นเพียงไม่กี่คนที่ไม่ใช่
ช่วง 1-2 ปีที่ผ่านมาผมคิดจะเดินทางไ
ผมเชื่อว่าด้วยกุศลบุญที่ท่
ด้วยรักและคิดถึง
บอกเล่าเรื่องราวต่างๆแบบไดอารี่ และเพ้อไปเรื่อย
เพิ่งรู้ข่าวการจากไปของท่า
ผมมีโอกาสได้เข้าฝึกวิชากับ
ท่านเองปวารณาตนเป็นนักพรตต
ภายนอกท่านดูเป็นชายธรรมดาๆ
เป็นเพียงไม่กี่คนที่ไม่ใช่
ช่วง 1-2 ปีที่ผ่านมาผมคิดจะเดินทางไ
ผมเชื่อว่าด้วยกุศลบุญที่ท่
ด้วยรักและคิดถึง
ผมเจอหลายครั้งที่เวลาใครไม่ต้องการยุ่งอะไรสักอย่างมักจะใช้คำว่า “(ฉัน)อยู่เหนือ..(อะไรบางอย่าง)” แทนการปฏิเสธด้วยคำต่างๆว่า “ไม่ยุ่ง”, “ไม่เกี่ยว” หรืออื่นๆ
กำลังขบคิดอยู่ว่า คนที่คิดประโยคนี้สุดยอดมากเลย
เพราะนอกจากจะพูดทีเดียวเพื่อให้คนอื่นได้รู้ว่า “ฉันจะไม่ยุ่งกับ..(อะไรบางอย่าง)” แล้ว
การบอกว่า ฉันอยู่เหนือ ยังเป็นการบอกว่า (อะไรบางอย่าง) นั้น อยู่ต่ำกว่าเรา
ดูมันช่างไร้ค่า เราไม่สนใจมัน เราไม่แยแสมันเสียด้วยซ้ำ
ตัวอย่างรูปประโยคเช่น “นายฟิวส์อยู่เหนือความดราม่าทั้งปวง”
แม่ม! นอกจากจะบอกว่ามันไม่อยากยุ่ง ยังทำให้มันถูกยกตัวเป็นผู้ละซึ่งความดราม่าทั้งปวงขึ้นมาทันทีทันใด
จบข่าว
แม้แต่เจ้าพ่อเศรษฐศาสตร์อย่าง อดัม สมิธ ก็เคยพูดไว้ว่าจิตใจของคนทุกคน ไม่ว่าจะระยะสั้นหรือระยะยาว สุดท้ายจะกลับไปสู่ความสงบตามธรรมชาติ คนที่รวยขึ้นหลังจากผ่านไปสักระยะหนึ่ง ก็จะรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้รวยอะไรขึ้นเหมือนเดิม ส่วนคนที่จนลงหรือเจอแต่ปัญหาความตกต่ำ หลังจากผ่านไปสักระยะหนึ่ง ก็จะกลับไปรู้สึกดีขึ้นเท่าระดับเดิมที่ชีวิตเคยมี
ฉันไม่รู้ว่าทำไมเขายอมเสียเวลาและเสียเงินเพื่อมาซื้อของชิ้นนี้ แต่ฉันแอบมีความสุขเล็กๆ ที่ทำให้ชายคนนี้ได้มีกิจกรรมยามว่างสนุกๆกับลูกชายของเขา
เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาฉันก็เพิ่งได้ฟังเรื่องแม่กับป๊าฉันเหมือนกัน ป๊าฉันเป็นพวกชอบกินของอร่อยๆ และมันก็มักจะไกลจากบ้านพอสมควร แต่แม่ฉันก็จะไปสรรหามาให้จนได้ ไม่ว่ามันจะอยู่ที่ไหนก็ตาม, หรือบางทีเขาก็ขับรถไปกินกันถึงต่างอำเภอ ต่างจังหวัดเลยทีเดียว
แต่ก็ใช่ว่าป๊าฉันจะไม่ทำอะไรเลยนะ การที่เขารู้ว่าร้านไหนอร่อย เขาก็ไปดั้นด้นซื้อมาให้ฉันกินทุกเช้าเช่นกัน ถ้าช่วงไหนปิดเทอม ก็มีมื้อเที่ยงตามมาด้วย ซึ่งฉันพอเดาได้ว่า ป๊าน่าจะติดมาจากอาม่า เพราะอาม่าก็ทำกับฉันหรือกับป๊าหรือกับลูกหลานคนอื่นๆแบบนี้เช่นกัน
ฉันคิดว่า ระยะทางคงไม่ได้พิสูจน์ม้าเพียงอย่างเดียว แต่สามารถพิสูจน์ความห่วงใยและความรักของคนได้อย่างหนึ่งเช่นกัน
หนังสือทัศนศึกษา ของ Chonnapat Setdhasoratha ยิ่งอ่านยิ่งตื่นเต้น นอกจากรูปที่ต้องเพ่งพิจารณาถึงความคิดก่อนกดชัตเตอร์แล้ว ยังมีเกร็ดเล็กๆน้อยๆที่ก็ไม่รู้มันไปฟังไกด์หรือใครที่ไหนมา ในมุมที่เราไม่รู้ด้วยของประเทศนั้นๆ สรุปสั้นๆ เป็น ประหนึ่งอ่านทวิตเตอร์ รายการสำรวจโลก ฉบับเด็กแนวเลยทีเดียว
ปล1. ตอนซื้อคิดว่าราคา 220 บาทแพงแล้วนะ แต่พอได้อ่านทั้งหมด มันก็ยังรู้สึกแพงเหมือนเดิม (เอาเถอะ ยอมจ่ายให้แกไปเที่ยวรอบโลกแล้วกยับมาเขียนเล่มสามต่อ)
ปล2. ไม่เหมาะแก่การเอาไปอ่านในส้วม หรือในอ่าง แม่งเปียกแล้วบวม เป็นรอยนิ้วมือ