แว่บไปฟังมาแป๊บนึง ได้ refresh อะไรหลายๆอย่าง สรุปคร่าวๆไว้ประมาณนี้
- ถ้าทำงานช่วยกัน เอื้อประโยชน์กัน ดาบอาญาสิทธ์ก็ไม่จำเป็น
- ทดลอง agile ใช้อาสาสมัคร เพราะจะพร้อมเปลี่ยนแปลง ไม่ใช่เกณฑ์คนมา
แว่บไปฟังมาแป๊บนึง ได้ refresh อะไรหลายๆอย่าง สรุปคร่าวๆไว้ประมาณนี้
หากให้แนะนำภูเขาสูงๆสักแห่ง สวยแปลกตา ไม่ไกลประเทศไทย ค่าใช้จ่ายไม่เยอะ วันลาไม่มาก ไว้ทดสอบแรงกายแรงใจ ทดสอบอาการแพ้ความสูง (Altitude Sickness หรือ Acute Mountain Sickness – AMS), คินาบาลู คงเป็นที่แรกๆ ที่นักเดินป่าปีนเขาจะแนะนำคุณ รวมถึงโพสนี้ของผมด้วย
ยอดเขาคินาบาลู อยู่ในอุทยานแห่งชาติคินาบาลู (Kinabalu National Park) รัฐซาบาห์ ประเทศมาเลเซีย แต่ไม่ใช่มาเลฯใต้ประเทศไทยนะครับ ต้องบินข้ามไปโน่นเลย ที่เกาะบอร์เนียว ความสูงของมันคือ 4,095 เมตร สูงเป็นอันดับ 21 ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ผมมาปีนที่นี่ครั้งแรกเมื่อปี 2014 เป็นการปีนเขาครั้งแรกในต่างประเทศ แต่ครั้งนั้น ตามประสาเด็กน้อย ผมเลยไปถึงแค่ South Peak เท่านั้น (ยอดแหลมๆ สวยๆ ที่เป็นสัญลักษณ์บนแบงค์มาเลเซีย) และไกด์บอกไม่ให้ผมไปต่อ เพราะเดินช้า กลัวจะลงไปบ้านพักไม่ทัน 10:00น. (ทั้งที่ตอนนั้นแค่ 6 โมงเช้า และคนอื่นๆที่ตามหลงผมก็ยังเดินไปได้ตามปกติ) ครั้งนี้ผมเลยกลับไปแก้มือด้วยความค้างคาใจ ไปให้ครบสูตรเสียเลย ทั้งเดิน ทั้งปีนหน้าผา จัดซะให้ครบ! จะได้หายคาใจ แล้วไม่ต้องกลับไปอีก
Continue reading “คินาบาลู ไปแบบครบสูตร พิชิตยอดโลวพีค ไต่หน้าผาเฟอราต้า” »คนแปลกหน้าสองคน
ที่รู้จักกันพอๆกับที่คนอื่นได้รู้จัก
เว้นช่องว่างที่เหมือนสนามหญ้าหน้าบ้าน
และไม่มีประตู แต่ก็มีกำแพงได้แค่ยืนคุยกัน
แม้เราไม่ได้เป็นอะไรระหว่างกัน
แต่เราก็มีความสุขทุกครั้งเมื่อมองผ่านกำแพงนั้นไป
เพียงแค่รอยยิ้มที่ตอบกลับมา
บางทีเราก็เผลอปีนข้ามไปอย่างผลีผลาม
ขณะที่ผมอยู่ท่
ในมือเปิดอ่านข้อความเก่าๆ ของใครบางคน
บางทีความสัมพันธ์ของคนสองคน
เป็นเรื่องซับซ้อนที่ผมอาจไม่เคยเข้าใจเลย
เพราะผมคิดว่ามันเป็นเรื่
แต่ก็เหมือนกับเด็กที่เก็งข้อสอบแล้วมันไม่ใช่
ผมพบตัวเองที่ไม่ใช่ตัวเอง
ผมกำลังทำในสิ่งที่ผมเองก็ไม่ชอบ
และผมก็รู้สึกเหมือนสูญเสียอะไรบางอย่างไป
ช่วงนี้ผมมีหลายความรู้สึกที่กัดกินหัวใจ
เหมือนเดินอยู่ในตลาด แต่ก็ไม่รู้จะกินอะไร
ได้แต่เดินลัดเลาะเพื่อค้นหาความต้องการ
แต่มันเป็นคำถามที่ยังรอคำตอบ
วันนี้เป็นอีกวันที่ฝนตกหนัก
ทุกอย่างดูนิ่งเฉย มีแต่เพียงเสียงสายฝน
ผมรู้สึกแปลกใหม่กับตัวเองเหมือนไม่เคยพบเจอกันมานาน
ความทรงจำทั้งใหม่และเก่าพรั่งพรูออกมา
บางครั้ง แค่อยากรู้สึกเหมือนมีใครสักคน
ในหลายๆคนที่อยู่รอบตัว
ใครสักคนที่รับฟัง ใช่แค่อยากฟัง…
บางที ผมอาจไม่ได้เป็นอะไรก็ได้
แต่สายฝนมันอาจพาความเหงามาให้ผม
แค่นั้นเอง..
เบื่อวิ่งอุทยานสวรรค์ เลยลองไปเส้นทางวิ่งใหม่ในน
แพลนใน Google Map ก่อน พอได้หยุดวันแรงงานเลยลองวิ
ขอแชร์ไว้ให้ลองไปวิ่งหรือเ
ระยะรวม 18กม เริ่มออกตอน 6 โมงเช้า
เริ่มจากซอยตรงข้ามโรงเรียน
ผมเริ่มจากวิ่งเลาะจุดต้นแม
Continue reading “Paknampho Circuit” »