
ผมมักบอกใครต่อใครว่า ถ้าเคยปีนเขาที่ไหนแล้ว ผมจะไม่ไปซ้ำ ยกเว้นบางแห่งที่พิเศษจริงๆ รวมถึง “ดอยหลวงเชียงดาว” ที่ผมได้ไปเป็นครั้งที่สอ
สำหรับผม ภูเขาที่ไห
ผมมักบอกใครต่อใครว่า ถ้าเคยปีนเขาที่ไหนแล้ว ผมจะไม่ไปซ้ำ ยกเว้นบางแห่งที่พิเศษจริงๆ รวมถึง “ดอยหลวงเชียงดาว” ที่ผมได้ไปเป็นครั้งที่สอ
สำหรับผม ภูเขาที่ไห
มีประโยคที่ใครคนนึงเคยเขียนไว้
“ถ้าอยากไปเร็ว ให้ไปคนเดียว แต่ถ้าอยากไปไกล ให้ไปด้วยกัน”
สำหรับคนชอบเดินป่าอย่างผม ได้แต่พยักหน้าเห็นด้วยอย่างแรง
เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา ผมมีโอกาสไปทำงานอาสาที่ชื่อว่า “Climb to change a life” หรือ “CTCAL”
จัดโดยมูลนิธิ Zy Movement Foundation และครั้งนี้จัดเป็นครั้งที่ 3 แล้วกิจกรรมของงานมีอย่างเดียวคือ “ให้อาสาสมัครแบกเด็กพิการขึ้นสู่ยอดเขา”
ใช่ครับ อ่านไม่ผิด เป็นอาสาที่ต้องแบกเด็กขึ้นเขา
มันดูบ้าๆดี ระดับที่ใครได้ยินก็สงสัยทั้งนั้นว่าไปทำไม
“อามะ” ชายสูงวัย ผู้ช่วยไกด์ที่เดินตามหลังเราตลอด ท่าทางเคร่งขรึม เดินช้าๆแต่หนักแน่น เมื่อถึงจุดพักทีไรต้องควักบุหรี่ขึ้นมาม้วนสูบเสมอ
ใครผ่านไปผ่านมาก็ต้องทักทายแก และไกด์บอกเราว่า เขาคือ “Father of Rinjani”
การปีนเขาที่ค่อนข้างยากอย่างรินจานี มักมีคนพลัดตกเขาตายบ่อยๆ เฉลี่ย 3-4 คนต่อปี
ซึ่งปกติแล้วจะเป็นทีมกู้ภัยคอยตามช่วยเหลือผู้ได้รับอุบัติเหตุหรือแม้แต่ไปเก็บศพ
ถ้าศพไหนที่ทีมกู้ภัยลงไปช่วยไม่ได้ อามะ จะเป็นคนรับหน้าที่นี้แทน ไม่ว่าจะยากแค่ไหน แกก็จะนำศพกลับขึ้นมาได้เสมอ จนบางทีใครๆก็เรียกแกว่า “Hero of Rinjani”
เมื่อไม่นานมานี้ อามะเพิ่งไปเก็บศพเพื่อนของตนเองจากเขาแห่งหนึ่งบนรินจานี ซึ่งยอดนี้เล่ากันว่ามีคนพยายามไปพิชิตหลายครั้ง แต่ก็ตายทุกคน จนทุกวันนี้ยังไม่มีใครทำสำเร็จ แม้แต่ไกด์และลูกหาบที่เป็นเพื่อนอามะเอง แต่อามะก็ไปกู้ออกมาได้
ครั้งนี้อามะก็คอยตามดูแลและช่วยเหลือคณะเราหลายคนเพื่อพิชิตยอดและพากลับลงมาได้อย่างปลอดภัยทุกคน
แม้อามะดูเป็นผู้ชายแก่ใจดีน่าคบหา
แต่เราทุกคนก็ลงความเห็นกันว่า
ไม่ขอใช้บริการให้อามะแบกลงมาดีกว่า…
Photo by Jeera Gosalvitr
เจอรีวิวเขาสกเยอะมาก เต็มไปด้วยรูปสวยๆ ทั้งนั้นเลย แต่ก็ยังมีคนอยากไปและถามถึงวิธีไปเยอะเช่นกัน คิดแล้วก็แปลกดี ไม่ค่อยมีคนเขียนแนว How To เท่าไร (สงสัยคิดว่าง่าย เลยมองข้ามไป)
เอาหละ รีวิวนี้ผมจะแชร์ข้อมูลสำหรับมนุษย์เงินเดือนที่มีเวลาแค่ 2 วัน 1 คืน และต้องการไปเขาสกกับเพื่อนๆสักครั้ง Continue reading “เขาสก สองวันก็มันส์ได้ กินหรูอยู่สบาย ไม่ต้องง้อทัวร์ (คู่มือพาเที่ยว)” »
ผมได้ยินกิตติศัพท์ความยิ่งใหญ่ของน้ำตกในลาวใต้มานานแล้ว ว่ากันว่าน้ำตกทีลอซูที่ใหญ่ที่สุดของบ้านเรา ยังเรียกว่าน้องๆ ไปเลย, กดดูคลิปวีดิโอและรูปก็ยังไม่สะใจ ครั้งนี้ผมเลยขอไปพิสูจน์ด้วยตาตัวเองดีกว่า ว่าจะอลังการสักแค่ไหน
สถานที่ที่ผมจะไปอยู่ในเขตบ้านหนองหลวง แขวงจำปาศักดิ์ ประเทศลาว ซึ่งแถบนั้นเรียกว่าที่ราบสูงโบโลเวน (Bolaven Plateau) เป็นแหล่งปลูกกาแฟชั้นดีของลาว และเป็นที่ตั้งของโรงงานดาวคอฟฟี่ด้วย โดยแถบนั้นจะมีน้ำตกเยอะมาก แต่ที่นิยมไปกัน มี 5 แห่ง คือ ตาดสักการะ ตาดน้ำพาก ตาดตาเกด ตาดขมึด และตาดเสือ (ตาด แปลว่า น้ำตก) Continue reading “ขึ้นที่ราบสูงโบโลเวน ตามหาน้ำตกใหญ่แห่งลาวใต้” »