ภูกระดึงครั้งแรก

เพิ่งได้ไปภูกระดึงเป็นครั้งแรก
เขายอดฮิตของประชาชนชาวไทย
ทุกคนคงรู้ดีอยู่ละ จะไม่เขียนรีวิวอะไรมาก

มาครั้งแรกก็จัดให้แบบพิเศษ
มากับพวกสายแข็งปั้ก อึด ถึก ทน
เป็นฤดูกาลปิดเขาพอดี โลวซีซั่น วิวแทบไม่มีอะไร
น้ำตกน้ำน้อยและอากาศร้อนตับแล่บ
แถมซวยชิบ ตรงที่เทัาเป็นแผลอีกต่างหาก

ไอ้เขาลูกนี้ ค่อนข้างเป็นตัวชี้วัดตัวหนึ่ง
เวลาใครมาถามผมว่าภูเขานี้ เทียบภูกระดึงเป็นอย่างไร
เมื่อก่อนผมก็ตอบไม่ได้ เพราะไม่เคยไป
ถึงตอนนี้ก็ตอบได้ไม่เต็มปากเพราะร่างกายไม่พร้อมและวิวไม่ดี

แต่จากจินตนาการ ถ้าได้เห็นทะเลหมอกและอากาศหนาวๆ ก็คงเป็นที่ที่สวยมากและเดินเพลินๆ เพราะข้างบนเป็นทางราบ ลำบากแค่ขาขึ้นนิดหน่อย

อ่อ มีเสี่ยงๆอีกนิดคือต้องเดินหลบช้างป่า ที่ก็ไม่รู้จะโผล่มาตอนไหน

เอาเป็นว่า ตอนนี้ไม่ได้มีอะไรพิเศษทำให้อยากไปซ้ำ (ยกเว้นสาวๆที่ไปที่นั่นหน้าตาดีหลายคน) แต่หากมีโอกาสใครชวนไปอีก ก็จะไปแก้มืออีกรอบ

ปล1. ยังไม่สนับสนุนให้สร้างกระเช้าอยู่ดี เพราะขึ้นไปก็ต้องเดินเท้าร่วม30โลอยู่ดี ไม่งั้นต้องทำถนนมีรถรับส่ง เรื่องราวบานปลายอีก

ปล2. ไปมาช่วง 30 พ.ค.- 1ม.ย. มันร้อนจริงๆนะ

ว้าว ครบรอบ 2 ปี เดินป่าครั้งแรกของผม

ว้าว ครบรอบเดินป่าครั้งแรกของผม
(อะแฮ่ม ไม่นับที่โดนหลอกไปภูสอยดาว7ปีก่อน)

ตอนนั้นจะไปเขาช้างเผือก แต่เขาเลื่อนเปิดอุทยาน เลยได้ไปที่เขาหลวงสุโขทัยแทน แถมชวนใครก็ไม่มีใครไปด้วย เลยไปคนเดียวแม่มเลย ไปเจอเพื่อนใหม่เอาดาบหน้า

ตอนนั้นยังไม่รู้เลยว่าต้องทำตัวอย่าไง เตรียมอะไร
แบกของนิดหน่อยใส่เดย์แพคใบเล็กๆ พร้อมใส่กางเกงขาสั้น และรองเท้านันยาง

ผลคือ คันขาชิบ! และลื่นปรื๊ดๆ เป้ก็เกือบขาด กลางคืนก็นอนเหน็บหนาวเพราะไม่คิดว่าบนเขาจะหนาวอะไรมาก กลับมาเลยต้องซื้อของยกใหญ่ที่ใช้เดินป่าจริงๆ

จำได้ว่าเหนื่อย ถึงยอดปวดหัว เพราะหายใจไม่ทัน แถมมีเดินหลงนิดหน่อยเพื่อจะไปชมวิวอีกจุด ตกกลางคืนพายุเข้าอีกต่างหาก

วิวแปลกๆ ต้นไม้แปลกๆ คนแปลกๆ เหมาะกับเรามาก ไปครั้งแรกนี้รักเลย จนถึงปัจจุบัน

อืมๆๆ คนหลงป่าเขาเป็นกันแบบนี้เอง

ถ้าคุณแน่อย่าแพ้อา!

เมื่อวานมีนัดกินข้าวกับเหล่าคนป่า
พวกเราไม่เคยเจอกันในเมืองเลย เจอกันทีไรก็ในป่าทุกที

อาธันวาตัวตั้งตัวดี อายุอานามปาไปเลขเจ็ดแล้ว แต่เห็นอย่างนี้ เดินป่า ปีนเขา ไต่เชือก เร็วกว่าคนหนุ่มๆอีกนะ

ผมว่าในช่วงสองสามปีมานี้แกเขัาป่าเยอะกว่าผมและหลายๆคนทั้งชีวิตอีกนะ

ตารางปฎิทินแก ทุกฤดูแกจะเข้าป่า ยกเว้นหน้าร้อน แกจะไปดำน้ำ!

สิทธิพร อมรพันธุ์ มือกีตาร์วงดิอิมพอสสิเบิ้ล เป็นเพื่อนแก หนังสือพิมพ์เพิ่งออกข่าวถึงการเสียชีวิตด้วยโรคหัวใจวาย ผมก็เห็นข่าวแว๊บๆอยู่

ตอนชวนกันมากิน แกบอกว่าเพื่อนตายมีเยอะแล้ว ขอเพื่อนกินบ้างเหอะ

เวลาเพื่อนแกตายทีไร แกอยากหาอะไรกิน อยากลุกไปทำนั่นทำนี่ แกบอกว่า แก่แล้ว เดี๋ยวก็กินนั่นไม่ได้นี่ไม่ได้ เที่ยวไม่ได้

เพื่อนแกหลายคนกินซีฟู้ดไม่ได้แล้ว คอเลสเตอรอลสูง ในขณะที่เมื่อคืนแกกินกับผมจนคู่สุดท้ายอย่างเมามันประหนึ่งนัดชิงบัวขาวกับปาเกียวเลยทีเดียว

เคล็ดลับการไม่เจอโรคของแกคือ ตอนวันที่หมอใกล้นัดตรวจ แกเข้าป่าเลย กลับมาร่างกายจะสมบูรณ์ทุกอย่าง (อันนี้คอนเฟิร์ม)

ส่วนใครอยากไปเดินป่ากับแก ไปเจอได้สองที่ แกไปประจำ คือ ภูกระดึงกับดอยหลวงเชียงดาว แกบอกจะขึ้นทุกปีเท่าที่แกยังเดินไหว

ถ้าคุณแน่อย่าแพ้อา!

กระบี่วันเดียว ได้เสียวสามที (ปีนเขาหงอนนาค ไต่ผาไร่เลย์ โรยตัวอ่าวนาง)

ลังเลอยู่นานว่าจะตั้งชื่อกระทู้แบบนี้ดีไหม ดูล่อเป้ามาก เลยวงเล็บสักหน่อยว่าเสียวเพราะอะไรบ้าง ฮ่าๆ

กระทู้นี้เล่าสั้นๆ แต่หนักรูปก็แล้วกันนะครับ เป็นการไปกระบี่ที่ไม่เที่ยวทะเลครั้งแรกของผม และตื่นเต้นแปลกใหม่ที่สุดละเพราะปกติจะไปเกาะ และสระมรกต แต่เป้าหมายของผมในครั้งนี้ (ที่มีแค่วันเดียว) คือ ไปปีนเขาหงอนนาค ไต่หน้าผาที่ไร่เลย์ และโรยตัวลงจากถ้ำที่อ่าวนาง Continue reading “กระบี่วันเดียว ได้เสียวสามที (ปีนเขาหงอนนาค ไต่ผาไร่เลย์ โรยตัวอ่าวนาง)” »

8 วันเดินเท้า ไปเข้าตู้เย็น ในนาม ABC (ตอนที่ 7 จากลาพร้อมบทสรุป)

Day 7 – ABC -> MBC -> Deureli -> Hotel Himalaya -> Bamboo -> Sinuwa

เช้านี้สะดุ้งตื่นเพราะมีเพื่อนสาวตะโกนปลุก “ตื่นๆๆ วิวสวยมาก รีบออกมาถ่ายรูปเร็ว” ชายทั้งสิบคนในห้องนั้น สะดุ้งโหยง รูปซิปถีบตัวออกจากถุงนอน ใส่รองเท้าเทรกฯ แล้วคว้ากล้องอย่างลืมความหนาวไปชั่วขณะ Continue reading “8 วันเดินเท้า ไปเข้าตู้เย็น ในนาม ABC (ตอนที่ 7 จากลาพร้อมบทสรุป)” »