พักหลังๆ ผมลดการอ่านหนังสือลง
เพราะจะใช้เวลาไปกับอย่างอื่น
และอีกเหตุผลคือสมาธิตอนนี้ลดลง
อ่านได้ไม่มากนัก ก็จะง่วงหรือฟุ้งซ่านคิดอย่างอื่น

แต่หลังจากลดการอ่านหนังสือลง
ผมมีโอกาสได้สนทนามากขึ้น
ลักษณะการสนทนาก็จะเป็นไปด้วยความอยากรู้
ประหนึ่งกำลังค้นหาตัวตนและความคิดของคนนั้นๆ Continue reading “ผมไม่รู้” »

4500 ปี ก่อน คศ. มนุษย์เข้าสู่ยุคสัมฤทธิ์
4000 ปี ก่อน คศ. มนุษย์เริ่มสร้างเขื่อน(อียิป), มนุษย์เริ่มวางแผนสร้างชุมชน(จีน)
3400 ปี ก่อน คศ. มนุษย์รู้จักตัวเลขในการนับ (อียิป)
3300 ปี ก่อน คศ. มนุษย์รู้จักตัวอักษรแทนคำพูด (อียิป)
3100 ปี ก่อน คศ. มนุษย์รู้จักการจับปลา (อียิป)
2650 ปี ก่อน คศ. มนุษย์รู้จักผ้าไหม (จีน) Continue reading “การค้นพบ” »

เมื่อไหร่ผมจะตายสักที

เธอคงทำถูกต้องแล้วที่ไม่อยู่กับคนโง่เง่าอย่างผม

คนที่รอวันตาย แต่อย่างเดียว

คนที่ไม่มีอนาคตอะไรเลย

เอาเรื่องเบาๆ สาระๆ บ้างดีกว่า (เบาหรือป่าวไม่รู้แฮะ)
วันนี้พี่สาวเช่าเรื่อง kingdom of heaven มาดู เราเลยขอยืมมานั่งดูแก้เหงา (ปกติจะต้องนั่งดูกับเธอแทบทุกเรื่องเลย 🙁 ) ซึ่งผมกำลังอยากหาดูอยู่เหมือนกัน

เรื่องมันเกี่ยวกับสงครามยุคครูเสด ซึ่งแย่งชิงเมืองเยรูซาเล็ม ระหว่างศาสนาอิสลามและคริสร์ มันเป็นช่วงประวัติศาสตร์ที่ผมไม่ค่อยได้สนใจเท่าไร เลยอาจจะไม่รู้ข้อมูลอะไรมากนัก แต่เท่าที่ดูมา ช่วงแรกๆ อิสลามกับคริสร์อยู่ร่วมกันได้ และเวลาผ่านไป เยรูซาเล็มได้เปลี่ยนกษัตริย์องค์ใหม่ที่บ้าสงคราม จึงทำให้เกิดการฆ่ากัน นับว่าเป็นประวัติศาสตร์ช่วงหลายปี – หลายสิบปีมาก กว่าจะสิ้นสุดลง ในปัจจุบันก็ยังมีผลพวงให้เราได้เห็นเรื่อยๆ เรื่องสงครามศาสนา ของทั้งสองศาสนานี้

จะว่าไปนับเป็นความซวยและความเชื่อที่ไร้เหตุผลไปหรือป่าวผมก็ไม่แน่ใจ แต่เท่าที่รู้มา อิสลามและคริสร์ มีพระเจ้าองค์เดียวกัน! (แต่เรียกกันคนละชื่อ) แหล่งกำเนิดเดียวกัน (เยรูซาเล็ม) ทำไมต้องเข่นฆ่ากันด้วย??

เกร็ดเล็กๆ: เรื่องของคำสอน อิสลามและคริสร์ มีคำสอนคล้ายกัน เพราะศาสนาทั้งสองเกิดขึ้นในพื้นที่ที่มีสงคราม ไม่อุดมสมบูรณ์ และผู้คนไร้ศีลธรรม จึงทำให้คำสอนมักจะสอนให้คนสามาัคคีและรักกัน ต่างกับพุทธที่เกิดในดินแดนอุดมสมบูรณ์ และผู้คนในแถบนั้นฝักใฝ่หาทางพ้นทุกข์ สิ้นภพสิ้นชาติ มากกว่าหาความสุขทางโลก

ขอบ่น: คนไทยเดี๋ยวนี้นับถือพุทธตามทะเบียนบ้าน ทำบุญตามพิธีการและมีความเชื่อที่ผิดมากๆ อย่างการแก้กรรมกับแม่ชีท่านหนึ่ง ซึ่งมันทำกันไม่ได้ ขนาดพระพุทธเจ้ายังต้องเจอวิบากกรรมของพระองค์เองเลย นับประสาอะไรกับคนสามัญหรือแม่ชีท่านหนึ่งที่จะมามานั่งแก้กันได้ง่ายๆ กรรมเวณมันไม่สามารถลดได้ มันเพิ่มเรื่อยๆ แต่เราใช้วิธีทำบุญให้มันมากกว่ากรรม มันก็จะช่วยให้เราเจอแต่ความสุขบ่อยๆ มากกว่าจะเจอทุกข์บ่อยๆ (ยกเว้นไปทำกรรมหนักสุดๆ ที่มันทำแล้วเห็นทันตา นั่นแหละซวยไป) พระพุทธเจ้าบอกไว้ว่า แค่น้ำล้างจาน เมื่อเราล้างแล้วอธิฐานบอกไว้ว่า น้ำและเม็ดข้าว ที่ไหลลงสู่พื้นดิน ขอให้สรรพสัตว์ได้กินและมีความสุข แค่นั้นก็ได้บุญแล้วครับ ง่ายมั่กๆ สรุปคือ คิดดี ทำดี พูดดี นั่นแหละ บุญจะเกิดตลอดเวลา

เอ๊ะ ทำไมผมหลุดจาก kingdom of heaven มาเป็นเรื่องบาปบุญไปได้