วันนี้วันแม่ เลยใช้โอกาสนี้ในการคุยปลดล็อคอะไรในใจหลายอย่างกับคุณชื่นใจ
ได้ขอโทษ ขออโหสิกรรม และได้ปรับความเข้าใจในบางเรื่อง ในสิ่งที่ค้างคาใจมาตลอด
จริงๆ มันเกิดจากการที่ผมเป็นคนขี้หงุดหงิด และขี้รำคาญ โดยเฉพาะกับคนใกล้ตัวมากๆ
ซึ่งรู้สึกตัวตลอดว่าเกิดอารมณ์อะไรอยู่ ก็พยายามทำใจให้สงบ เพียงแต่ไม่ใช่ในตอนนั้น
มันจึงแสดงออกมาผ่านน้ำเสียง หน้าตา บางทีก็คำพูด ผมเองก็รู้สึกผิด จนบางครั้งต้องโทรกลับไปขอโทษ
ป๊ากับแม่
วันที่ 6 ของฟิวส์
วันนี้แม่ผมปลุกแต่เช้าพร้อมกับฝนที่ตกเบาๆ พอให้ชุ่มฉ่ำ
ให้ตายสิไม่อยากตื่นเลย อากาศมันกำลังดีๆ
แต่วันนี้ผมต้องไปงานบวชพี่ชายคนหนึ่งที่รู้จักกัน
เป็นลูกของเพื่อนป๊าและแม่ของผม
ไปถึงที่วัด ผมเพิ่งจะรู้ว่ามีบวชซ้อนกันถึง 3 งาน
เพิ่งจะเคยเห็นก็วันนี้แหละ เหอๆ
ระหว่างที่เดินรอบโบสถ์ ฝนตกตลอดเวลา ผู้คนกางร่มเต็มไปหมด
อยากจะให้เดินเร็วๆจัง หิวข้าว ปวดอึ
แต่ขบวน ป้าๆน้าๆ ที่ไปเป็นนางฟ้าเทวดาหน้าขบวน ก็ขอมันส์ไว้ก่อนโดยไม่สนใจฟ้าฝน
หลังจากส่งนาคเข้าโบสถ์เสร็จ ผมกับแม่ก็เจอเพื่อนกินเหล้าของป๊ากลุ่มหนึ่ง
เป็นกลุ่มที่ผมก็รู้จักและเคยเห็นบ่อยๆเมื่อสมัยก่อน
แม่แนะนำแต่ละคนให้ผมรู้จัก มีแต่คนบอกว่าเห็นผมแล้วคิดถึงป๊าผม
ไม่ว่าจะ หน้า หน้าผาก การยิ้ม ทรงผม เหมือนไปซะหมด
มีเพื่อนป๊าอยู่คนหนึ่งพูดอยู่ประโยคเดียว ว่า “เหมือนมาก เห็นแล้วคิดถึงมัน”
ผมก็เพิ่งจะรู้แหละว่าหน้าผมเหมือนป๊ามากขนาดไหน 😀
เพื่อนป๊าคนหนึ่งบอกว่าเมื่อวานตอนกินเลี้ยง ยังคุยถึงป๊าผมอยู่เลย
เขาบอกว่า ตอนเผารถไปให้ ลืมเผาน้ำมันไปให้ด้วย
คืนนั้นเขาเลยฝันว่า ช่วยกันลากรถกับป๊าผมอยู่บนสวรรค์ 😛
ไม่รู้ว่าฝันจริง หรือ ตลกในวงเหล้า
แต่ก็ดีครับ คนรักป๊าผมเยอะดี
ผมกับแม่เลยไปซื้อของกินที่ แมคโคร กัน
บังเอิญจริงๆ ที่ตรงนั้นมีร้านขายหนังสือ
ผมไปเจอ a day เล่ม 80 (หน้าปก ปังคุมกับเจมส์) พอดีเลย
หาแถวกรุงเทพ ไม่ได้สักร้าน ต้องมาดูที่บ้านถึงจะเจอ
จากนั้นแม่ผมพาผมไปซื้อ สเปรย์จินดา มันเป็นน้ำยาปลูกผม
แม่กลัวว่าลูกชายจะไม่หล่อ เดี๋ยวหัวล้าน ฮ่าๆ
เราเลยได้แวะไปหาซ้อติ๋ม ใกล้ๆกับร้านขายจินดานั่น
แม่ผมพาไปดูน้องคนหนึ่งอายุ 3เดือน แม่กับซ้อติ๋มบอกว่า หน้าเหมือนผมเลย
ผมเลยเดินเข้าไปดูใกล้ๆ
เออ ว่ะ คล้ายๆ ว่าตอนเด็กเราจะหน้าตาแบบนี้
ตอนเดินออกจากบ้านซ้อติ๋ม ผมก็คิดถึงยายคนหนึ่งที่เลี้ยงผมตอนเด็กๆ
แม่ กับ ผม จำชื่อคุณยายไม่ได้ ซึ่งผมไปหาท่านครั้งสุดท้ายน่าจะประมาณ ม.4
ผมกับแม่ขับรถไปแถวบ้านเขา ซึ่งแถวนั้น เปลี่ยนไป แต่ก็ยังมีกลิ่นอายพอให้ผมกับแม่จำความได้
บ้านคุณยาย ตอนนี้กลายเป็น โรงเรียนสอนนวดแผนไทย ซึ่งคุณยายเขาทำเอง
(ตัวร้านที่รับนวดจริงๆ จะอยู่ที่ big-c นครสวรรค์ ชั้น 1 ใครแวะผ่าน ลองไปใช้บริการได้)
แม่ผมเดินเข้าไปก่อน คุณยายมองหน้าแม่ผมอยู่นาน แต่ก็จำไม่ได้
แม่ผมเลยให้ผมเดินตามเข้าไป และนั่งใกล้ๆท่าน
คุณยายมองหน้าผมอยู่นานแสนนาน แล้วก็พูดพร้อมกับยิ้มๆ ว่า
“ชื่ออะไรน๊าา ใช่คนที่ไม่ชอบอาบน้ำหรือเปล่า”
ผมกับแม่ก็เลย งงๆ ว่าใครไม่ชอบอาบน้ำหว่า ผมจึงบอกไปว่า “ฟิวส์ครับ”
คุณยายเลยถึงบางอ้อ “เอ้อ ใช่ๆ นั่นแหละ ฟิวส์ ตอนเด็กๆ ที่ไม่ชอบอาบน้ำ”
แม่ผมเลยเกทัพไปอีกว่า ตอนโตก็ไม่ค่อยชอบอาบเหมือนเดิม
ทุกคนเลยขำกันใหญ่ ผมก็เพิ่งรู้ตัวนี่แหละว่า ตอนเด็กๆไม่ชอบอาบน้ำ
คุณยายเลยบอกว่า แก้ง่ายๆ ยายเลยเอาพวกเป็ดเหลืองๆ กัล ตุ๊กตาลอยน้ำหย่อนลงไป
ยังไม่ทันไร ผมก็จะวิ่งลงไปในอ่างเอง โดยไม่ต้องสั่ง
จากเท่าที่ฟัง ผมรู้สึกว่าตัวเองตอนเด็กๆ ทำไมเกเรจัง
คุณยายบอกว่า ผมเสียงดังมาก เวลาคุณยายอยู่หลังบ้าน ผมจะชอบตะโกนเรียก คุณยายๆ
ครั้งหนึ่ง แม่ผมพาผมนั่งรถไฟไปอุตรดิตถ์ พอผมกลับมา
ผมไปวาดรางรถไฟข้างกำแพงในบ้านของท่าน
คุณยายเลยถามว่า ใครวาด แต่ก็ไม่มีใครยอมรับ
คุณยายเลยถามไปอีกว่า ใครวาด สวยจัง ยายจะให้รางวัล
ผมยกมือรับทันทีเลย ด้วยความงกอยากได้รางวัล 😛
แต่คุณยายก็เล่าให้ฟังอีกเรื่อง ที่แสดงความเกเรของผมได้ดี
ปกติผมจะชอบให้คุณยายอุ้มตลอดเวลา แล้วคุณยายก็จะอุ้มผมตลอดเวลา
มีครั้งหนึ่ง มีเด็กเข้ามาอยู่ใหม่ ผมจำไม่ได้ว่าชื่ออะไร
คุณยายก็จะอุ้มเขา คุณยายบอกว่าผมจะยืนมองตลอดเลย
คุณยายรู้แล้วหละว่าผมคิดอะไรอยู่ในใจ
พอคุณยายวางลงและไปหลังบ้านปุ๊บ ผมผลักเด็กคนนั้นหน้าหงายเลย
โอ้ว พระเจ้า ผมทำอะไรลงไปเนี่ย
แม่ผมถามว่า กวางเป็นอย่างไรบ้าง คุณยายเลยบอกว่าเคยเจอ สูง ตัวใหญ่
คุณยายบอกว่า กวางเป็นคู่ปรับตลอดกาลของผมตอนเด็กๆ
ผมจำอะไรเกี่ยวกับเธอไม่ได้เลย แต่ก็ชักอยากเจอเธอซะแล้วสิ
คุยต่อไม่นาน ผมกับแม่ก็ลากลับ
อยู่บ้านนั่งพิมพ์ข้อความของวันนี้อยู่ แม่ก็เรียกให้ออกไปข้างนอกด้วย
แม่พาไปบ้านลุงคนหนึ่ง เป็นเพื่อนป๊าตั้งแต่เด็กๆ
เขาเป็นคนออกแบบโครงการรถไฟใต้ดินส่วนเหนือเชียวหละ
ผมก็เพิ่งรู้ว่า ป๊าผมมีแก๊ง สองแก๊ง
แก๊งกินเหล้าที่ผมเจอเมื่อเช้าจะอยู่อีกฝากถนน
ส่วนแก๊งที่ผมเจออยู่นี้อยู่ฝั่งเดียวกับบ้านผมในปัจจุบัน
แก๊งนี้จะชอบชวนป๊าผมไปเที่ยวนั่นเที่ยวนี่ แล้วก็กินเหล้าอีกตามเคย
แต่ทุกคนก็มักจะบอกว่าป๊าผมเฮี้ยวๆ ซ่าๆ ซึ่งผมไม่เหมือนเขาซักเท่าไร
แม่ผมบอกว่าป๊าผมกินเหล้าตั้งแต่เรียนมัธยมแล้วหละ
ตอนมานั่งรอจีบแม่ผม ป๊าผมเขายังนั่งหลับรอเลย 😀
คืนนี้ที่บ้านผมเรากินวันเกิดผมและครบรอบแต่งงานป๊ากะแม่
แต่แม่ซื้อเค้กมา เลยไม่ได้กินพิซซ่าเหมือนปีก่อน
ปีนี้พิเศษนิดนึง ตรงที่มีเจ้าโมนาลิซ่า มาร่วมด้วย
ไว้ entry วันเกิดผมแล้วจะเอารูปมาลงให้ดูกันเนอะ
มีฟามสุขจัง
ปล1. entry นี้ ยกให้วันครบรอบป๊ากับแม่ผมแต่งงานกัน
ขอโพสเพลง ท่าฉลอม เป็นเพลงที่แม่บอกว่าป๊าชอบมากๆ ไว้ทิ้งท้ายละกัน
ปล2. กะจะลงรูป แต่ลืมเอา card reader มา
—
ต้นฉบับ: วันที่ 6 ของฟิวส์ – 06 May 2007 23:11