วันที่ 31 พค. 2548 (บ.01/06/2548 exteen.07/10/2548)
วันนี้ท่านก๋าท่านเก่ง (2พี่น้อง) สึกตอนเช้า ท่านก๋าอายุ 28 ท่านเก่ง 23 แต่หน้าตาเหมือนรุ่นเดียวกับเราเลยแฮะ หรือเราหน้าแก่ 555 จะว่าไปตอนมีผมจะหน้าตาอย่างนี้หรือป่าวไม่รู้เหมือนกัน
ช่วงฉันเช้าวันนี้หลวงพี่มณทลกับหลวงตาเล่าเรื่องหนึ่งให้ฟัง เป็นเรื่องที่กระเทือนจิตใจอย่างรุนแรง ท่านบอกว่า ห้องน้ำใต้บรรไดที่พวกเรา (โดยเฉพาะผม) ใช้กันนั้น เมื่อปี 2540 มีโยมผู้หญิงมาปาดคอตายในนั้น โอ้วแม่เจ้า…. หลอนสิครับ เพราะบรรยากาศในนั้นก็มืด อึมครึม และ ห้องมันก็เล็กๆแคบๆ มีกระจกติดผนังส่องลงมา ก็ยิ่งเพิ่มความสยอง ทุกวันมันก็ดูวังเวงอยู่แล้ว ยิ่งรู้ว่ามีอะไรแปลกๆด้วย ยิ่งขนลุกไปกันใหญ่
เวลาเพลวันนี้อิ่มมาก เพราะโยมแม่,ทิดนัท,ทิดก๋าเก่ง มาถวายพร้อมกัน มีทั้งผัดไทย,ข้าวขาหมู,ข้าวมันไก่,ต้มเครื่องใน,ก๋วยเตี๋ยวเป็ดและขนมหวาน หลวงพี่ชิวเลยแซวว่า ถ้ามันมากันอย่างละวันคงจะอร่้อยกว่านี้
ตอนบ่ายกว่าๆ ทุกรูปจำวัดหมด เราไปอาบน้ำในห้องใต้บรรได โอ้ยจิตใจฟุ้งซ่าน กลัวล้างหน้าลืมตามาแล้วเจอต่อหน้าต่อตา ครั้งนี้อาบน้ำเร็วมากๆ ไม่กล้าหลับตาด้วย
พอตอนทำวัตรเย็นเสร็จ ได้เจอหลวงตาท่านหนึ่งท่านแนะนำเรื่องธรรมะ ท่านบอกให้เดินจงกลม 15 นาที นั่งสมาธิ 15 นาที พวกเราซึ่งมี หลวงตา,ท่านปอน,ผม ก็เลยเดินจงกลม 3 รอบโบสถ์ ในใจก็คิดวอกแวกไปบุคคลรอบข้างว่าจะมองเราว่าอะไรบ้าง แต่ก็พยายามดึงกลับมาที่ตัว พอเดินเสร้จก็รู้สึกว่าดีมากๆ เมหือนตัวเองมีสมาธิมากขึ้น สงบมากขึ้น เมหือนสมัยก่อนๆ ที่จิตใจยังไม่ฟุ้งซ่านมากนัก
