วันที่ 26 พค. 2548 (บ.27/05/2548 exteen.02/07/2548)
วันนี้จำวัดทั้งวัน มีช่วงบ่ายที่นั่งคุยกับหลวงตาตลอด เลยไม่ได้จำวัด คุยกันตั้งแต่เรื่องสามัญชน – นายก – เชื้อพระวงศ์ วกกลับมาเรื่องส่วนตัวของเรา เรื่องสถาบัน เรื่องแนวคิดทางการใช้ชีวิตบางอย่าง สารพัด จนหลวงตาบอกว่าวันนี้ต้องปลงอาบัติอย่างหนัก ข้อหาพูดเพ้อเจ้อ 55
แต่หลวงตาท่านชอบพูดว่า “แหม่ พูดไปก็บาป แต่ขอพูดหน่อยเหอะ” ฟังแล้วก็ขำในใจ สรุปวันนี้ก็เลยปลงอาบัติกันยกใหญ่ (ปลงทุกวันอยู่แล้ว)
ตกเย็นฝนตก ก็เลยคุยโทรศัพท์กับโยมแม่ โยมม่า ท่านพูดทำนองว่ากลัวเราจะไม่สึก หรือสึกช้ามั้ง เลยเร่งให้เราไปดูวันสึกได้แล้ว เราเลยบอกว่าเดี๋ยวจะดูให้ จากนั้นก็คุยกับโกวจั่น เล่าเรื่อง ประสบการณ์วันที่ 25 ให้ฟัง และโกวจั่นก็เล่าว่า วันที่เราบวชช่วงเช้าเสร็จ ตอนบ่ายโกวจั่นก็หลับ ฝันเห็นป๊า อากง อาม่า ญาติเราที่เสียไปแล้วมาหาที่บ้าน แต่ไม่มีท่าทีหรือพูดอะไร โกวจั่นเลยบอว่าเขามารับรู้ว่าเราบวชให้ เราเลยเล่าเรื่องที่ฝันถึงป๊าติดคุกตอนใกล้จะบวชให้ฟังก็หวังว่าการมาเข้าฝันโกวจั่น คงจะเป็นการบอกว่าเป็นสุขดีแล้ว
—
source: http://ifew.exteen.com/20050702/entry-1
