โดยปกติแล้วเราจะวิ่งทางราบ แต่งาน Vertical Run แปลตรงตัวคือ งานวิ่งแนวดิ่ง เพราะงานนี้ เป็นการวิ่งขึ้นตึก Banyan Tree Bangkok ที่มีความสูง 61 ชั้น+ดาดฟ้า ซึ่งพิธีกรของงานให้ข้อมูลว่า นักแข่งทุกคนจะต้องวิ่งความสูงโดยรวม 196 เมตร เทียบเท่ากับตึก 63 ชั้น ที่มีบันไดทั้งหมด 1093 ขั้น

ไม่เคยมีประสบการณ์กับงานแนวนี้ ก่อนหน้าก็เลยสอบถามเพื่อน และดูคลิป Youtube ของปีก่อนๆ บอกเลยว่าค่ำคืนก่อนแข่ง ตื่นเต้น จนนอนไม่หลับ..

งานเริ่มเปิดให้รับ BIB และเสื้อวิ่ง ตอน 6:00-7:00น. ที่หน้าตึก Thai Wah (ตึกด้านหน้า Banyan Tree Bangkok) มีคูปองให้ไปรับอาหารด้วยนะ จะรับกินเลย หรือจะกินหลังแข่งก็ได้, ผมเลยเลือกกิน ตอนเช้าดีกว่า เพราะยังท้องว่างๆ

ตอนรับอุปกรณ์การแข่งสิ่งที่ได้มาคือ BIB, เสื้อ และ เคาเตอร์เพน ประมาณว่า หลังวิ่งจบ เอ็งได้ใช้นวดๆทาถูๆ แน่ๆ

พอประมาณ 7:30น. ก็มีการนำวอร์มเพื่อกระตุ้นหัวใจ เริ่มจากเบาๆ ไปจนเป็น Super Dance

หลังจากพร้อมหมดทุกอย่าง จะให้นักวิ่งทุกคนไปรอที่จุดปล่อยตัว และนั่นเอง เป้าหมายของเราอยู่เบื้องหน้าแล้ว เป็นยอดบนสุดของตึก Banyan Tree Bangkok

ตอนแรกผมก็ยังสงสัยว่านักวิ่งเยอะๆ จะวิ่งเบียดกันไหม เพราะเราจะต้องไปวิ่งที่บันไดหนีไฟของตึก แต่เจ้าภาพ จะใช้วิธีการปล่อยตัวทีละ 10 คน เว้นระยะรอบละ 3-5 นาที โดยไล่จากกลุ่มอายุน้อยไปมากเพศชาย, หญิง แบบทีม และกลุ่มเด็ก

ภาพนี้เป็นภาพที่เริ่มทะยอยปล่อยตัวกันแล้ว

ทางที่วิ่งจะเป็นบันไดหนีไฟ มีขั้นไม่สูงมาก ทุกๆ 7-10 ขั้น มีช่วงโค้งให้พัก วิ่งหมุนวนไปๆ จนจบ ซึ่งทุกชั้นมีช่องระบายอากาศ และทุกๆ 3-5 ชั้น จะเปิดประตูหนีไฟ มีพัดลมตัวใหญ่ตั้งเป่า มีน้ำให้ดื่ม มีทีมแพทย์ คอยหยิบยื่นยาดมให้ด้วย, บอกตามตรงว่า หมุนไปสักพักก็มีแอบเวียนหัวเหมือนกัน ฮ่าๆ

ผมวิ่งไปได้สัก 13-15 ชั้น ก็เริ่มเดิน หนืดมาก เหนื่อยชิบ! หัวใจเต้นแรงมาก ช่วงแรก HR ซัดไป 175 พอเริ่มเดินก็เบาไปอยู่ที่ 150-165

มาจนถึงชั้น 50 ต้องถามพนักงานให้แน่ใจว่าเหลืออีกกี่ชั้นครับ พนักงานบอกว่า เหลืออีก 11 ชั้น..

และแล้ว ผมก็มาถึงเส้นชัย ณ ยอดตึก Banyan Tree bangkok แล้วคร้าบบบบ เหนื่อยสลึด!

หลังจากเข้าเส้นชัย ได้เหรียญ ผ้าเช็ดตัว ผ้าเย็น น้ำเปล่า เกลือแร่ มาด้วย

แวะยืนถ่ายรูปบนยอดตึกสักพัก เพราะคงไม่ได้มีโอกาสมาตึกนี้เท่าไร

ที่นี่ใช้ทีมแพทย์จาก BNH ซึ่งมีทีมมาหลายคนมาก รออยู่ที่จุดปล่อยตัว ตามชั้นต่างๆ และก็มีเป็นซุ้มบนจุดเส้นชัย ถือว่าทีมงานเยอะ และพร้อมมากครับ

ที่เดินผ่านๆ เห็นหลายคนเป็นลมเหมือนกันนะ

ลงมาพักตากแอร์ต่อที่ Vertigo TOO เป็นเลาจ์ของทางโรงแรม, เขาแจกน้ำผึ้งมะนาวโซดาเย็นๆ กับข้าวเกรียบ ให้ด้วยนะ เด็ดมากกกกก

และก็มีพนักงานมาแจกคูปอง Discount 20% ให้ ถ้าสนใจใช้บริการร้านอาหารของทางโรงแรม

หมอครับ ช่วยผมด้วย ผมเพลียยย….

ถ่ายกับอีลิธ พี่สัญญา คานชัย, พี่แกชนะเลิศอันดับ 1 Overall ใช้เวลาไป 7:21 นาที, ส่วนอีรอดแบบเรา ก็จบด้วยเวลา 20:38 นาที

 

สรุป

เป็นงานวิ่งที่ระยะทางสั้นมาก ประมาณ 200เมตร (แนวดิ่ง) ระยะเวลาแข่งขันก็สั้นมากๆ ไม่เกิน 30 นาที การจัดงานโอเคเลยครับ ทั้งเสื้อ อาหาร ทีมงาน บรรยากาศ คุ้มค่ากับเงิน 400 บาท ที่เสียไป (ถึงขนาดว่าต้องเขียนถึง), ปีหน้าจะไปใหม่ จะไปทำเวลาใหม่ครับ แล้วเจอกัน

Published by iFew

ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง ชื่นชอบหลายเรื่องที่ไม่น่าจะไปกันได้ ทำงานไอที แต่ชอบท่องโลกกว้าง รักประวัติศาสตร์ แต่ก็สนใจเทคโนโลยี ชอบสร้างแรงบันดาลใจให้ตัวเอง และไปป้ายยาคนอื่นต่อ

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Exit mobile version