ให้เป็นที่พึ่งแก่ผู้อื่น

รักษาตนไว้ให้เป็นที่พึ่งแก่ผู้อื่น อย่างน้อยก็จนกว่าจะมีคนมารักษาเรา

ช่วงนี้โควิดรุนแรงขึ้น ผู้ป่วยสะสมระดับ 14,000 – 15,000 คน ติดๆ กันสามสี่วัน และหนึ่งในนั้นมีเปิ้ล แฟนผมด้วย รวมถึงครอบครัวเขารวมเป็น 7 คน เรียกว่าเป็นคนชนชั้นที่ใกล้ตัวผมที่สุดแล้ว

วันอาทิตย์ที่แล้ว (18กค) ที่ผมนำ Rapid Test Kit ไปให้ที่บ้านเขา ตรวจเจอคนแรกเลยว่าเป็นแม่ ต่อมาก็ยาย น้องชาย น้าเขย หลาน น้องสะใภ้ แล้วก็ตัวเปิ้ลเอง เรียกว่า เหลือคนในบ้านอีกแค่ 2 คน ที่ไม่ติดเชื้อ (บทจะติดง่ายก็ง่าย แต่บทว่าจะไม่ติดในผู้มีความเสี่ยงสูง ก็พบเจอได้เช่นกัน)

ช่วงแรกก่อนที่จะเจอว่าเปิ้ลติดโควิด เขาค่อนข้างวุ่นวายมาก เพราะต้องพาเกือบทุกคนไปตรวจ RT-PCR ซ้ำอีกรอบที่โรงพยาบาล ซึ่งก็ยากตั้งแต่หาที่ตรวจ RT-PCR แล้ว แม้ว่าจะจ่ายเงินเองก็ตาม พอผลยืนยันว่าติดเชื้อแน่นอนแล้ว ก็วุ่นหาเตียงต่อ จนสุดท้ายเปิ้ลก็เริ่มมีอาการไอ, เจ็บคอ และเวียนหัว เลยตรวจ Rapid Test Kit ซ้ำ และก็พบว่าตัวเองติดโควิดแล้ว

ผมเองอาสาที่จัดหายากินบรรเทา และน้ำยาฆ่าเชื้อไปให้ รวมไปถึงอาหารด้วย ก็ดูแลกันไปเท่าที่จะทำได้ และยังปลอดภัยกับตัวผมเองอยู่

ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์ ยายได้ไปที่โรงพยาบาลแล้ว แม่และน้องชายก็ไปกักตัวที่ Hospitel ส่วนเปิ้ลและน้องสะใภ้ เพิ่งได้เข้า Hospitel เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา (26กค) ผมก็เพิ่งสั่งโจ๊กสามย่านส่ง Delivery ไปให้ จนวันนี้เปิ้ลบอกว่าได้กลิ่นโจ๊ก และรับรู้รสชาติได้ มันอร่อยมาก

…

ตัดมาที่ครอบครัวผมเอง ผมส่งชุด Rapid Test Kit ไปให้กับทุกคนที่นครสวรรค์และอุตรดิตถ์ รวมถึงส่งฟ้าทลายโจรติดไปให้ คอยแนะนำวิธีและส่งข่าว รวมถึงรับฟังจากพี่สาวบ้าง แม่บ้าง เรื่องโควิดที่นครสวรรค์ ซึ่งคนติดเชื้อก็เกือบๆสองร้อยคน คนตายเกือบห้าสิบคน เรียกว่าเป็นพื้นที่สีแดงเลยทีเดียว

เช้าวันพฤหัสฯ แม่ผมเล่าว่า เพื่อนที่นั่งห่างไปหนึ่งเก้าอี้ ไปใกล้ชิผู้ติดเชื้อโควิดมา คราวนี้ก็ร้อนกันทั้งสำนักงานเลย หาชุด Rapid Test Kit ตรวจกันวุ่น แม่ผมก็ตรวจหลังจากรับแจ้งทันที ผลคือยังไม่ติดเชื้อ (Negative) แต่ก็วิตกกังวล เพราะช่วงนั้นตัวเองก็น้ำมูกไหลด้วย

จนวันอาทิตย์ที่ผ่านมา (25กค) แม่ผมโทรมาแต่เช้าด้วยเสียงตื่นเต้น บอกว่า เพื่อนที่ทำงานคนนั้นตรวจเจอว่าติดโควิดแล้ว คราวนี้ยิ่งวิตกกังวลไปกันใหญ่ จนต้องไปตรวจ RT-PCR ที่โรงพยาบาลกันทั้งสำนักงาน แต่ก็โชคดี ผลออกมาไม่มีใครเป็นอะไร ผมเลยบอกให้แม่รอดูไปอีก 3-5 วัน ถ้าเริ่มๆ ไอ เจ็บคอ หรือป่วย ค่อยแกะ Rapid Test Kit มาทดสอบอีกรอบ ส่วนช่วงนี้ก็กักตัวเองอยู่บ้านไปก่อน

…

ผมกลับมานั่งคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมา เราได้ทำเท่าที่พอจะมีกำลังให้กับทางบ้านเปิ้ลและทางบ้านผมเอง ถ้าสมมติผมติดโควิดไปด้วย ใครจะมาทำแทน แล้วจะทำอะไรบ้างนะ แล้วผมอยู่บ้านคนเดียว ถ้าติดไป ใครจะมาดูแลวะ คนอื่นก็ติดหมด ญาติที่ติดด้วยกันก็ไม่มี ฯลฯ

คงได้แต่คาดเดา เลยไม่คิดต่อดีกว่า แต่ก็ตกผลึกได้เรื่องหนึ่งว่า ไม่ว่าจะอย่างไรก็แล้วแต่ ผมควรรักษาตัวเองไว้ ให้แข็งแรง ปลอดภัย ประหยัด ทำงานหาเงินไว้ก่อน เผื่อมีเหตุการณ์ฉุกเฉินอะไรบางอย่างที่มีใครขอความช่วยเหลือหรือเราเห็นและต้องการช่วยเหลือใครขึ้นมา เราจะได้มีกำลังใจ กำลังกาย และกำลังทรัพย์พอที่จะช่วยเหลือเขาได้บ้าง เพราะการช่วยครอบครัวเราเอง ครอบครัวเปิ้ล มันก็เป็นการช่วยเหลือสังคมทางอ้อมอย่างหนึ่ง เพื่อไม่ให้เชื้อลุกลามไปมากกว่านี้

อย่างน้อย ก็รักษาตัวเองไว้ให้รอด จนกว่าครอบครัวเราจะปลอดภัย ครอบครัวเปิ้ลจะปลอดภัย ระบบสาธารณะสุขของชาติจะเริ่มดีขึ้น ถึงตอนนั้น ถ้าพลาดไปติดโควิดเองแล้ว คงสบายใจขึ้นบ้างว่า ก็ยังมีคนที่แข็งแรงมาดูแลเราได้

สู้ๆ ครับ กับทุกครอบครัว

…

ซอยอารีย์, 28 กรกฎาคม 2564 02:16น.