แค่ไปเที่ยว หรือ ชอบ

มีน้องที่เพิ่งรู้จักกันถามว่า พี่ชอบไปปีนเขาหรอ ผมก็ตอบว่า ใช่น้องถามย้ำ พี่แค่ไปเที่ยว หรือแบบจริงจัง ชอบเลย

ผมก็ชะงักคิดนิดหนึ่ง ไม่เคยมีใครถาม หรือแม้แต่ผมก็ไม่เคยตั้งคำถามแบบนี้กับตัวเอง

เช้านี้นั่งย้อนดูรูปที่ตัวเองไปเที่ยวปีนเขา เดินป่าเออ ผมแค่ไปเที่ยวหรือผมชอบกันนะ

ไม่บ่อยนักที่จะดูรูปและมองแววตา ใบหน้าของตัวเองพยายามนึกถึงความรู้สึกในตอนนั้น ว่าอะไรคือแรงบันดาลใจ

ที่ทำให้ทุกคืนวันพฤหัส นั่งทดสอบอุปกรณ์ เก็บเสื้อผ้า จัดเป้ ค่ำวันศุกร์รีบไปขึ้นรถตู้ และกลับมาเที่ยงคืนวันอาทิตย์ เพื่อไปทำงานต่อในเช้าวันจันทร์เดินกระโพกกระเพกอยู่สองสามวัน อังคารเริ่มซักผ้า และพฤหัสก็เก็บเป้เพื่อไปทริปต่อไป

ทำแบบนี้อยู่หลายปี แม้ภาระจะมากขึ้น จนถึงปัจจุบัน

มาถึงตรงนี้ ผมนึกขึ้นได้ว่า ผมเคยพูดในช่อง Trail100kmsว่า การ Trekking ของผมไม่ใช่แค่ “ป่า หรือสถานที่” แต่ มันคือ “ผู้คน”

ผมชอบเข้าไปป่า ชอบธรรมชาติ ชอบวิวสวยๆ และอากาศเย็นๆแต่มากไปกว่านั้น ผมชอบนั่งมองพระอาทิตย์ขึ้นและตกพร้อมกับเพื่อนๆผมชอบวงสนทนาที่เอกเขนกสบายใจ จกขนม ดื่มเหล้า คุยกันได้สารพัดเรื่องก่อนนอนผมชอบครัวเล็กๆ ที่ช่วยกันทำอาหาร แม้จะอร่อยบ้าง ไหม้บ้าง แต่ก็กินไป หัวเราะไปผมชอบอารมณ์ที่ต่างคนยืนพักพิงต้นไม้ หัวใจเต้นแรง แล้วก็บ่นว่ากรูจะมาทำไม แต่ก็คุยกันถึงทริปหน้าอีกผมชอบบรรยากาศที่ทุกคนนั่งหัวเปียก ตูดเปียก ใต้หยดน้ำผ้าใบ แต่ก็ยังมีความสุข

ถ้าจะตอบคำถามน้องคนนั้น ผมก็ไม่รู้ว่าชอบไหม แต่ก็ไม่เคยเบื่อที่จะทำ และคงจะทำต่อไปถ้ายังมีแรง มีเวลา และมีเงิน ฮ่าๆ

#เสพติดโดปามีน #ทรมานบันเทิง