เหมือนมันดิ่งที่สุดแล้ว ยิ่งฝืนชะตา ก็ยิ่งพัง
พังทั้งผม พังทั้งเธอ พังทั้งคนรอบข้าง

จู่ๆ ก็มีความคิดหนึ่งผุดขึ้นในหัวผม
เป็นประโยคที่ผมเหมือนต้องการสื่อกับเธอ

“ยินดีด้วยนะ มีความสุขมากๆนะคะ”

ผมกลับมาฉุกคิดว่า ในเมื่อเธอคือคนที่ผมรัก ผมควรดีใจกับเธอ ที่มีความสุข 
ไม่ว่าความสุขนั้นจะเกิดจากใคร หรือสิ่งใดก็ตาม จะช้า จะเร็ว แต่นั้นคือได้เห็นเธอมีความสุขแล้ว..

ผมคงไม่โกหกตัวเอง มันก็ยังเสียใจอยู่เช่นเดิม 
แต่ผมรู้สึกว่ามันเป็นคนละเรื่องกัน เพราะนั่นเป็นปัญหาของผม 
ผมก็คงต้องหาทางจัดการตัวเองต่อไป 
ไม่ใช่ไปโวยวาย ฟูมฟายอะไรกับเธอ (แต่ก็พลาดทำไปแล้ว TT) 
ผมยิ่งทำ เธอก็ยิ่งห่างไปเรื่อยๆ

สำหรับตอนนี้
ผมหยุดที่จะคิดหาเหตุผล เพราะรู้แล้วว่าเพราะอะไร
ผมหยุดที่จะไปคิดเรื่องของเวลาที่ช้าหรือเร็ว
ผมหยุดที่จะไปหาสาเหตุความคิดที่เปลี่ยนไปของเธอ
ตอนนี้เหลือแต่พยายามไม่ไปคิดมากเรื่องชีวิตเธอกับใคร หรืออะไร

ไม่ว่าผมจะคิดอะไรก็ตาม จะถูก จะผิด ผมก็ไม่รู้
รู้แต่เรื่องจริงที่เกิดขึ้นแล้ว และมันได้เป็นอยู่
ความรู้สึกของเธอ วันนี้ก็ได้เปลี่ยนไปแล้ว
มันเกิดขึ้นแล้ว ไม่ว่าจะด้วยเหตุใดก็ตาม
มันเป็นความจริงอยู่ในปัจจุบัน

ผมคิดไป ไม่มีอะไรดีขึ้น มีแต่ดึงตัวเองต่ำลงๆ 
เหมือนที่ผมเคยเป็นมาตลอด 4 เดือน

เรื่องง่ายๆ ที่ผมเพิ่งกลับมาคิดได้
ผมอยากมีความสุข
ผมอยากให้เธอรักผม
แต่ถ้าผมไม่รักตัวเอง
ใครจะมารักผม

ผมตระหนักได้แล้วว่า ผมยังคงเป็นคนที่ดีไม่พอ และอยากจะดีขึ้นไปอีกในแบบที่เธอ หรือแม้แต่ใครๆก็ต้องการ

ผมยังแอบคิดถึงคำพูดติดตลกของเธอ
ถ้าพี่เลิกกับหนู พี่ก็คบกับใครไม่ได้แล้ว
นึกแล้วก็ได้แต่หัวเราะทั้งน้ำตา ฮ่าๆ

คิดถึงเธอจัง

…

ผ่านความรัก ความสุข ความยากลำบาก และจุดเปลี่ยนในชีวิตมาด้วยกัน 3 ปี
แม้เป็นเวลาไม่นานนัก แต่ผมก็รู้สึกราวกับความฝัน ฝันที่ดีและเป็นจริง
ผมโตเป็นผู้ใหญ่พอที่จะพูดได้เต็มปากว่า นี่เป็นความรัก
เป็นความรักที่ดีที่สุดที่ผมจะมีได้
ทำให้ผมรู้ว่าการมอบความรัก และการถูกรัก อย่างที่สุด เป็นอย่างไร
ทำให้ผมรู้ว่าการได้ตั้งใจรักใครสักคนหนึ่ง มันดีแค่ไหน
ทำให้ผมรู้ว่าการได้เปลี่ยนตัวเองเพื่อให้เป็นคนรักที่ดีให้ใครสักคน มันไม่ต้องฝืนอะไรเลย
และผมดีใจมากๆ ที่ได้เจอเธอ ที่เป็นทั้งความสดใส เป็นรอยยิ้ม เป็นความดี และเป็นอะไรหลายๆอย่างให้กับผมเสมอมา

ผมคงไม่ได้พูดเกินจริง เธอเป็นคนที่ใครๆ ได้รู้จัก ก็จะรักเธอได้ไม่ยากเลย
ยิ่งถ้าเป็นแฟนเธอ ก็หัวปักหัวปำแบบที่ผมเป็นนี่แหละ ฮ่าๆ

แม้ผมจะทำอะไรให้เธอในทุกๆวัน หรือทุกเทศกาล ไม่ได้เหมือนเดิม
แต่ผมอยากบอกเธอนะ ว่ายังอยู่ตรงนี้ 
พี่ยังรักหนูอยู่เสมอ
และจะเป็นความสบายใจให้ตลอดไป

ใครจะคิดว่านี่เป็นการ move on หรือไม่
แต่สำหรับผมมันคือ ใช่

…

สุดท้าย ตลกตัวเอง ที่ยังเป็น
ฟิวส์คนที่รักเปิ้ล
รักได้แบบห่างๆ
และจนกว่าเราจะได้กลับมาพบกันใหม่

——

The Yard อารีย์