คนเรามุ่งมั่นหาบุญ มุ่งมั่นทำดี เป้าหมายเพื่ออะไรบางอยากเป็นการแลกเปลี่ยน แต่ไม่ได้ทำเพื่อปรับปรุงตัวเอง การกระทำเหล่านั้นบางทีมันไม่ได้ทำให้ตัวเขามีความสุขหรอก แถมมีทุกข์เพิ่มมากขึ้นด้วย เรื่องธรรมะแทนที่จะเป็นเรื่องธรรมชาติ เรื่องของชีวิต เรื่องของความสมถะ เรื่องความห่างไกลกิเลส แต่คนเรากลับเติมเต็มความเยอะเข้ามาในชีวิต พิธีรีตอง วัตถุบูชา สุดท้ายแล้วถ้าเราลองกลับมาคิดให้ดีอีกที เราไม่ได้บูชาธรรมหรือบูชาพระพุทธเจ้าหรอก เราย้อนกลับไปเป็นพวกคนป่าที่บูชาผี บูชาอะไรก็ตามที่เราเชื่อว่าจะมีอิทธิฤทธิ์ดลบรรดาลให้เราเจอทางลัดไปสู่ความคาดหวังของเราโดยไม่ต้องออกแรงทำอะไรเลย
Lifestyle
บอกเล่าเรื่องราวต่างๆแบบไดอารี่ และเพ้อไปเรื่อย
ความอ่อนนุ่มย่อมยืนยาว
อาจารย์สอนไทเก็กผมบอกว่า
คนที่จะมีอายุยืนยาวสุขภาพดี ไม่ใช่คนที่ร่างกายกำยำ
แต่เป็นคนที่ยังมีร่างกายยืดหยุ่น
เพราะความติดขัดของกล้ามเนื้อ เส้นเอ็น เป็นสิ่งที่ทำให้พลังชีวิต หรือแร่ธาตุไหลเวียนไม่ดี
และก็จริงดังว่า ผมสังเกตคนรำไทเก็กแก่ๆ ที่ยังยืดเส้นได้ดี
มักจะแข็งแรง ร่าเริง และกระฉับกระเฉง ไม่ป่วยออดๆแอดๆ
ถ้าไปเทียบกับลัทธิเต๋า ความอ่อนนุ่มย่อมยืนยาว
เหมือนลิ้นที่ไม่ร่วงดังฟันเมื่ออายุมาก ต้นหญ้าที่ไม่โค่นดังต้นไม้เจอพายุ
เศรษฐศาสตร์เชิงพฤติกรรม น่ากลัว แต่สนุก!
หนังสือประเภท เศรษฐศาสตร์เชิงพฤติกรรมเยอะแฮะ
เทรนด์ทำการตลาดระดับจิตวิทยามาแรง ผู้บริโภคแบบเราๆก็ไม่รู้ตัวมากขึ้น
การตลาดแบบเก่าๆ demand supplies ก็แทบไม่มีผล
ถ้านักการตลาดรุ่นใหม่เหล่านี้เขาสามารถทำให้คนนอนอยู่ที่บ้านไม่คิดอะไร
แต่สามารถลุกออกจากบ้านไปซื้อสินค้าเขาได้
เหมือนกับนอนอยู่บ้านไม่ได้อยากได้มือถือ
แต่คืนหนึ่งเสล่อไปดูงานเปิดตัว iphone4 ที่สตีฟจ็อบพูด
แล้ววันรุ่งขึ้นต้องไปต่อแถวซื้อทันที..
ดังนั้นผู้บริโภคแบบเราควรมีเกราะป้องกันการตลาดแบบนี้ดีๆ
นั่นคือ สติและปัญญา เท่านั้น ที่จะรู้เท่าทันอารมณ์และความต้องการของตนเอง
และระงับความอยากได้
จะว่าไปนอกจากในรูป ก็มีเล่มดังๆ อีกสองเล่ม ที่น่าอ่านมากของ Dan Ariely คือ
“พฤติกรรมพยากรณ์ (Predictably Irrational)”
และ “เหตุผลที่ไม่ควรมีเหตุผล (The Upside of Irrationality)”
ของพวกนี้ เป็นดาบสองคม แต่ถ้าเราอ่านเอาสนุก อ่านเอาความรู้
อ่านเอาความเท่าทันของการตลาด ก็จะดีมากครับ ผมแนะนำเลย
รูป Iron man ตัวจริง! ของจริง!
คำสาปของเรา
คำสาปของเรา
ในคัมภีร์ไบเบิ้ลเขียนไว้ว่า
พระเจ้าเสกอาดัมมนุษย์เพศชายขึ้นก่อน
จากนั้นก็แซะเอาซี่โครงของอาดัม มาเสกเป็นอีฟมนุษย์เพศหญิง
และทรงส่งทั้งคู่มาอยู่ที่ส่วนอีเดนอย่างมีความสุข
โดยรับสั่งว่าให้กินอะไรก็ได้ ยกเว้นแอปเปิ้ล!
จู่ๆ ก็มีงูตัวแสบมายุยงให้อีฟขัดคำสั่งพระเจ้า และกินแอปเปิ้ล
อีฟก็เชื่อนะ แถมกินเองคนเดียวไม่พอ ยังใจดีเอาไปแบ่งให้อาดัมด้วย
พอพระเจ้ารู้เท่านั้นแหละ
พระเจ้าเลยสาปให้งูไปไหนมาไหนด้วยการเอาท้องไถไปกับพื้นตลอดไป
ส่วนอีฟถูกสาปให้ต้องมีหน้าที่คลอดลูกด้วยความเจ็บปวดรวดร้าว
และอาดัม ถูกสาปให้ต้องทำงานเลี้ยงปากเลี้ยงท้องอย่างเหน็ดเหนื่อยไปตลอดชีวิต
…
..
.
โธ่ชีวิต.. พรุ่งนี้กรูต้องหมายคำสาปอีกแล้ว