Are Men from Mars and Women from Venus?

เมื่อวานได้คุยกับเจ้าต่าย

เจ้าต่ายอยากมีแฟน แฟนที่อยู่กันแบบอิสระ ไม่ต้องเทคแคร์กันมากนัก ต่างคนก็มีโลกส่วนตัว นึกคิดถึง นึกรัก นึกอยากเจอ ก็เจอกัน อยู่ด้วยกัน

เลยบอกเจ้าต่ายไปว่า เมื่อก่อนเราเป็นอย่างนั้น เราไม่อยากให้เขาอึดอัด หรือต้องเบื่อที่จะอยู่กับเราตลอด 24 ชม. แล้วเราเองก็อาจจะเบื่อด้วยถ้าอยู่ด้วยกัน 24 ชม. ติดเป็นตังเม

แต่นั่นคือความคิดของผู้ชายสองคนที่ไม่เคยมองความรู้สึกของผู้หญิง

หากนายมีแฟน อย่าปล่อยอิสระกับแฟนมากอย่างที่พูด ควรดูแลเทคแคร์เขา ไม่ใช่เราอยากเจอเราก็ต้องเจอ แล้วเวลาเขาอยากเจอเราล่ะ จะทำอย่างไร
เวลาเขาไปกับคนอื่นอย่าคิดว่าไม่มีอะไรไปกับเพื่อนๆ แต่ให้คิดหึงและหวงบ้าง
เขาจะชอบเพราะเหมือนกับเราดูแลเอาใจใส่เขา เขาเป็นคนสำคัญ

ผู้หญิงมองอีกแบบว่า งานสำคัญ แต่ครอบครัวสำคัญกว่า (มันเป็นสิ่งที่แฟนผมคอมเม้นไว้) ซึ่งมันก็ถูกที่มาบอกผู้ชายสองคนอย่างผมและต่ายได้พอดี ว่า อย่าอยู่แต่กับงาน กับคอมฯ มีเวลาให้แฟนซะบ้างสิ!

เขาไม่เบื่อตามที่เราคิดหรอก ถ้าได้อยู่กับเรา 24 ชม. เขากลับยิ่งรู้สึกดีที่มีเราอยู่ข้างๆ มันอบอุ่นดี รู้สึกปลอดภัย และเติมพลังให้แก่ชีวิตของเขา

แถมอีกนิดว่า จงเชื่อในสิ่งที่แฟนบอกมา นั่นคือคำประกาสิต ที่จะทำให้ชีวิตเรายืนยาวและไปได้สวย เพราะตัวเราเองอาจจะไม่รู้ถึงความจริงตัวเอง แต่คนใกล้ชิดเราอาจจะมองตัวเราออกในอีกแง่มุมซึ่งต้องได้รับการแก้ไข หรือทำมันลงไป

มีอะไรแล้วต้องบอก อย่าโกหกเด็ดขาด เขาจะได้ช่วยเราคิดแก้ไขปัญหาได้ ความทุกข์อะไรก็บอกไปเถอะ อย่ากลัวว่าเขาจะทุกข์ตามเรา ในเมื่ออยู่ร่วมกันแล้วสุขก็สุข ทุกข์ก็ทุกข์ด้วยกัน ถ้าเราเก็บทุกข์ไว้คนเดียว เขาจะเสียใจ จะเป็นห่วง จะแย่ไปเปล่าๆ

 

sorce: http://ifew.exteen.com/20051002/are-men-from-mars-and-women-from-venus

น้องหมา

ลุกจากที่นอน ก็เจอน้องหมาตัวเดิม ที่ฉันนอนกอด
น้องหมาที่เธอเคยนอนกอดตั้งแต่เกิด จนโต
เธอจึงให้ฉันเก็บไว้ เพื่อดูแลแทนเธอ และให้เหมือนมีเธออยู่ข้างกายฉันตลอดเวลา

น้ำตาไหลอีกแล้ว….. เอาหละ แค่นี้ก็มีฟามสุขแล้ว

น้องหมา

ดู๊ดู๋ คล้ายๆน้องหมาเลย

surce: http://ifew.exteen.com/20051001/entry

วันนี้

วันนี้ตื่นเช้าอีกวันหนึ่ง เป็นวันที่รู้สึกอ่อนล้าและเพลียกว่าปกติ
เพราะเมื่อคืนได้นั่งรอโทรศัพท์จากเจ้าหญิงตัวเล็ก และอ่านหนังสือเตรียมสอบ
คืนนี้ฉันได้นอน 2 ชั่วโมง เป็นเวลาที่คุ้มค่ามาก ที่จะทำให้เราได้พักผ่อน เพื่อสู้กับวันใหม่ที่หมองหม่น

“ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย” เป็นคำถามที่ได้นึกขึ้นมา เมื่อมองออกนอกหน้าต่าง
ฉันมองเห็นหน้าแม่ ที่กำลังนอนหลับอย่างสบาย ฉันไม่กล้าปลุก อยากให้เขาได้พักผ่อน

ฉันรีบคว้าโทรศัพท์ทันทีพร้อมกับส่ง SMS ให้เธอ ว่า “อรุณสวัสจ้า ที่นี่ฝนตก หนาวจังเลย”
พร้อมกับส่งใจไปทักทายให้กับเธอในความฝัน

เดินออกมาจากห้องๆหนึ่ง ไปสู่ห้องๆหนึ่งที่มีแต่ความรู้สึกดีๆเก็บไว้อย่างแน่นหนา
เดินผ่าน เจ้าผักกาด กระต่ายน้อยที่เชื่อมความสัมพันธ์ของเรา เมื่อก้าวแรกเข้าสู่ประตู
ภาพของเธอและฉันก็ปรากฏขึ้น น้ำตามันก็เริ่มไหลเพราะมีความรักและความคิดถึง

ฉันเดินมาหยิบกระดาษ 1 แผ่น เพื่อจดเนื้อเพลงให้เธอ พร้อมกับนั่งตัดรูปเรา 1 รูป แนบไป และก็จิ๊กซอว ที่ฉันทำให้เธอ 1 ชิ้น ฉันทำมาได้ 3 วันแล้ว ทุกครั้งที่ได้ทำ น้ำตามักจะเปื้อนกับกระดาษเสมอๆ

ฉันไปสอบชีววิทยาตอนเช้า แสงแดดส่องสว่างสดใส แต่ใจฉันทำไมยังหม่นหมองนัก

ข้าวเ้ช้านี้เป็นอะไรอีก 1 มื้อที่ฉันกินไม่ลง ถึงแม้มันจะมีรสชาติก็ตาม

ฉันกลับบ้านรีบนำจดหมายของฉันส่งให้เธอทันที ถนนทุกเ้ส้นทางที่ผ่าน ทำให้นึกถึงช่วงเวลาที่มีความสุข … เมื่อไรนะ ที่จะมีอย่างนี้อีกครั้ง
น้ำตาเริ่มไหล… ก็มีเพียงแต่สายลมที่ช่วยเช็ดน้ำตาของฉันในยามนี้
สายลมที่ยังมีกลิ่นไอของเรา สายลมที่เป็นเสมือนเธอ ได้โอบกอดฉันไว้ข้างๆกาย

“มันช่างมีความสุขอะไรเช่นนี้”

Windstruck : ยัยตัวร้ายกับนายเซ่อซ่า

มันเป็นเรื่องๆ หนึ่งที่เคยนั่งดูอยู่ข้างกัน
ชีวิตตัวละครในนั้น มันทำให้เราได้พบว่า

ชีวิตฉันและเธอ เราจะอยู่ด้วยกันให้นานที่สุด

เธอนั่งดูกับฉันแล้วก็ร้องไห้ เมื่อพระเอกหมดลมหายใจ
เธอเข้ามากอดฉันทั้งน้ำตา และ เธอบอกกับฉันว่า
“ไม่อยากให้มันเกิดขึ้นกับเค้าและตัวเองเลย”
ฉันก็ปลอบเธอว่า “มันไม่เป็นอย่างนั้นหรอกนะ ยังอยู่ด้วยกันอีกนาน”
และเธอก็กอดฉันแน่นกว่าเดิม พร้อมร้องไห้มากขึ้น
ฉันก็เอามือทั้งสองกอดเธอ พร้อมกับน้ำตาเริ่มซึมออกมา
“น่าๆ อย่าร้องเลยนะคะ ยังอีกนานน๊าาา ไม่จากกันไปง่ายๆ หรอก”

ฉันเคยสัญญาว่า ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นขอให้เกิดขึ้นกับเธอก่อน
เพื่อให้ฉันได้เสียใจ
ฉันไม่อยากให้เธอต้องเสียใจ เพราะเธอเสียใจเพราะฉันมามากพอแล้ว
และนี่เป็นการเสียใจที่สุดในชีวิต ฉันไม่อยากเห็นเธอต้องเสียใจเพื่อฉันอีก
มันทรมานมากกว่าการเลิกกัน หรือ อยู่ห่างไกลกัน
มันไม่มีอะไรที่จะรอคอย เพราะ มันไม่มีวันแห่งความสุขหวนกลับมา

“ฉันต้องอยู่เพื่อรอเธอหรอกน่า ไม่ตายง่ายๆ หรอก”

 

คนลาวไม่เป็นอย่างที่คิด

ผมได้คุยกับชาวลาว ผ่านเว็บไซต์ http://www.laoupdate.com/CHAT/frameset.php
พิมพ์คุยไทยกับเขาได้ เขาอ่านไทยเราออก แต่เขาจะพิมพ์ อังกฤษ ตอบคุณ

สิ่งที่รู้มาคือ

เค้าต้อนรับเราดีมากๆ เมื่อเข้าไป

เขาฉลาดกว่าที่เราคิด มุมมองการศึกษา การใช้ชีวิต เค้ากว้างกว่าคนไทยบางคนที่ผมรู้จักเสียอีก

เขาไม่ชอบเมื่อเราพูดถึงประเทศตนเองไม่ดี

เขาให้เกียรตเมื่อเรากำลังพูดกัน แม้เป็นห้องรวม ถ้ารู้ว่ากำลังคุยกับอีกคน คนอื่นจะอ่าน จนกว่าจะมีอะไรที่พูดก็จะพูดเรื่องที่เกี่ยวข้อง ไม่พูดแทรก

เหมือนกับว่าเขาจะไปไกลกว่าไทยในความคิด ถ้าเปิดประเทศเมื่อไรก็จะเจริญ และเป้นสังคมที่ดีพอสมควร

เขาจะไม่พูดเรื่องการเมืองกัน (อาจจะเพราะความเป็น สาธารณะรัฐของเขา)

เขาพูดมาประโยคหนึ่งว่า ” you know our learder, are not Doctor. but they sacrified them for country ” ถูกใจมากกกๆ (จะโดนปิด blog ไหมอ่ะ)

ปล.พาที่รักไปอยู่ลาวดีกว่า จะได้สบายๆ ไม่มีปัญหากลัดกลุ้ม