การได้อยู่คนเดียว ทำให้ผมได้เห็นอะไรหลายอย่าง

มันคงเหมือนกับการยืนมองทะเล

ตอนนี้ผมห่างไกลจากทะเล พอๆ กับที่ผมห่างไกลจากความรัก

แต่นั่นก็ทำให้ผม มองเห็นทะเลที่สมบูรณ์แบบ

ต้นมะพร้าว ชายหาด และโขดหิน

 

ผมนึกย้อนกลับไป ก่อนเวลาจะเป็นผู้โดดเดี่ยว

ผมคงยืนใกล้ทะเล เกินไป..

มันมีแต่น้ำทะเลและเกลียวคลื่น..

 

ถึงเวลานี้ ความเหงาและความใกล้ชิด

มันสอนให้ผมรู้จักการรักษาระยะเพื่อความสวยงาม

ถึงแม้บางครั้งผมถวิลหาต้นมะพร้าวและหาดทราย

แต่ก็บ่อยครั้งเช่นกัน ที่ผมอยากสัมผัสกับน้ำทะเล

 

..

 

 

source: http://ifew.exteen.com/20080920/entry

Published by iFew

ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง ชื่นชอบหลายเรื่องที่ไม่น่าจะไปกันได้ ทำงานไอที แต่ชอบท่องโลกกว้าง รักประวัติศาสตร์ แต่ก็สนใจเทคโนโลยี ชอบสร้างแรงบันดาลใจให้ตัวเอง และไปป้ายยาคนอื่นต่อ

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Exit mobile version