เมื่อความเร็วของคนเราไม่เท่ากัน

เมื่อความเร็วของคนเราไม่เท่ากัน ก็มีหลายเหตุผลที่ทำให้คนสองคนเดินด้วยความเร็วเท่ากัน เพื่อไปด้วยกัน

ในเส้นทางของการเทรกกิ้ง มีบางสิ่งบางอย่างที่อาจสำคัญกว่าจุดหมาย นั่นคือเรื่องของ “มิตรภาพ” ที่เกิดขึ้นระหว่างทาง อาจเป็นระหว่างคนในทีม เพื่อนร่วมทาง หรือชาวบ้านในที่แห่งนั้น สิ่งเหล่านี้เพิ่มให้การเดินทางดูน่าอัศจรรย์ นอกเหนือจากภูเขา แม่น้ำ ท้องฟ้า และดอกไม้

บางคนชะลอเพื่อหยิบยาแก้หวัดให้กับลูกหาบที่ตามหลัง บางคนเร่งฝีเท้าไปหาเพื่อน เพราะนึกได้ว่าทางข้างหน้าต้องใช้รองเท้าตะปู ชาวบ้านลงมาจากภูเขาเพียงเพื่อชี้บอกเราว่าทางนี้ไปไม่ได้ ต้องลงไปที่ลำธาร

การเดินทางที่ได้อยู่กับตัวเอง นอกจากมองเห็นในตัวเอง มันก็ทำให้เราได้เห็นคนอื่น เราได้เห็นความเป็นมนุษย์ที่ปฏิบัติซึ่งกันและกัน โดยไม่ต้องผ่านอุปกรณ์ชิ้นใดๆ หรือคำพูดสวยหรู

เพราะเรามีจุดหมายเดียวกัน บนความชอบที่เหมือนกัน พบความลำบากและความสบายด้วยกัน เราไม่มีเหตุผลใดที่จะต้องเสแสร้งใส่กัน เพื่อเอาตัวรอดไปถึงจุดหมายอย่างโดดเดี่ยว

และเมื่อจบการเดินทาง แม้จะไม่ได้เดินด้วยกันตลอดเวลา แต่ครั้งหน้า ถ้ามีโอกาส เรามักพูดกับเพื่อนเสมอว่า.. “ไปเดินด้วยกันอีกนะ..”

ภาพ: เส้นทางจากเมือง Samagaon ไป Samdo ในเขต Manaslu Conservation Area เมื่อ 9 April 2016