วันนี้วันแม่ เลยใช้โอกาสนี้ในการคุยปลดล็อคอะไรในใจหลายอย่างกับคุณชื่นใจได้ขอโทษ ขออโหสิกรรม และได้ปรับความเข้าใจในบางเรื่อง ในสิ่งที่ค้างคาใจมาตลอดจริงๆ มันเกิดจากการที่ผมเป็นคนขี้หงุดหงิด และขี้รำคาญ โดยเฉพาะกับคนใกล้ตัวมากๆซึ่งรู้สึกตัวตลอดว่าเกิดอารมณ์อะไรอยู่ ก็พยายามทำใจให้สงบ เพียงแต่ไม่ใช่ในตอนนั้นมันจึงแสดงออกมาผ่านน้ำเสียง หน้าตา บางทีก็คำพูด ผมเองก็รู้สึกผิด จนบางครั้งต้องโทรกลับไปขอโทษ
จริงๆ ก็เคยคุยกับแม่เรื่องแบบนี้มาบ้าง แต่ก็ขอโทษ ขอโพยแล้วก็ไม่ได้คุยอย่างอื่นต่อแต่ช่วงหลังมานี้ ผมรู้สึกอยากทำอะไรๆให้มันดีขึ้น ทั้งต่อตัวเอง และคนรอบข้างนี่เป็นปมหนึ่งที่ค้างคาใจผมมาเรื่อยๆรู้สึกว่าถ้าติดตัวต่อไป มันอาจทำให้ผมยังเป็นคนคิดลบมากขึ้นและสักวัน มันจะสะท้อนกลับโดยคนอื่นมาทำแบบนี้กับผมบ้างซึ่งผมก็ไม่อยากให้เป็นแบบนั้น
ทุกวันนี้ ตนเองยังรู้สึกแก่ขึ้นในทุกวัน แต่แม่ก็แก่ขึ้นมากกว่าจะมีสักกี่คนที่อยู่กับเรา ดูแลเรามาตั้งแต่เกิดตอนนี้ก็มีกันอยู่เพียงแค่สองคน ดูแลกันไปแบบนี้ ทำดีต่อกันทั้งกาย ทั้งใจแม้จะยังไม่ได้ดีมาก แต่ก็จะพยายามทำให้ดีขึ้น จะได้หมดห่วง และสบายใจกันทั้งสองฝ่ายผมเคยได้ยินว่า แม่ดูแลลูกหลายคนได้ แต่ลูกๆ ดูแลแม่แค่คนเดียวไม่ได้ผมคงรู้สึกไม่ดี ถ้าตัวเองยังต้องว่าตัวเองแบบนั้น หรือมีใครมองผมเป็นคนแบบนั้น
อย่างน้อย ปีนี้แม่ก็จะเกษียณแล้ว การได้คุยอะไรแบบนี้ผมก็หวังว่าเขาจะรู้สึก สบายใจขึ้น มั่นคงขึ้น และหมดห่วงขึ้นได้บ้าง
สุดท้าย ไว้หมดโควิดแล้วจะกลับไปกิน MK ด้วยนะ
รักแม่นะ12 ส.ค. 2564ซอยอารีย์, กทม
ปล. แชร์ไว้ เพื่อบันทึกเป็นหมุดให้ตัวเอง และเผื่อเป็นแรงบรรดาลใจให้ใครหลายคนได้