ขนมชั้น

ใจฉันบางทีก็เหมือนเป็นขนมชั้น ที่ชั้นบนๆ ฉันคอยทบทวนกับตัวเองอยู่เสมอว่าฉันไม่เป็นไร และไม่รู้สึกอะไรกับหลายๆเหตุการ แต่ชั้นกลางๆจนถึงล่าง ฉันเริ่มเห็นความรู้สึกของฉันที่มันชัดเจนขึ้น.. ฉันก็เป็นแค่มนุษย์คนหนึ่ง ฉันเองก็เสียใจ เหงา และโดดเดี่ยว

คนที่ฉันไม่พอใจ

ในชีวิตของฉัน ฉันเคยไม่พอใจใครหลายคนจากครั้งแรกที่ฉันพบ ส่วนมากเป็นเพราะการกระทำของเขาในสถานการณ์ ณ ขณะนั้น ฉันรู้สึกโชคร้ายที่เป็นคนหงุดหงิดง่าย แต่ก็โชคดีที่ไม่แสดงออกให้ใครรู้ได้ง่ายนัก ฉันพบว่าข้อดีที่ฉันมี มันทำให้ฉันได้พยายามใช้ชีวิตร่วมกับคนเหล่านั้นได้อย่างไม่มีความผิดปกติ และคนเหล่านั้นเองก็คงไม่คิดว่าฉันจะรู้สึกไม่ดีกับเขาตั้งแต่แรกที่พบกัน เมื่อกาลเวลาผ่านไปสักระยะหนึ่ง ฉันมักพบว่าคนเหล่านั้นคือคนที่น่าคบหา ฉันตอบไม่ได้ว่าเพราะอะไร เหตุผลมันมีมากมายเกินจะเขียนจบในหนึ่งบันทึก การที่เขาแสดงออกในครั้งแรกแล้วที่ฉันไม่ชอบใจ เพราะพวกเขาเป็นแบบนั้นเอง มันเป็นลักษณะอย่างหนึ่งของคนตรงไปตรงมาและผลพลอยได้ของคนเหล่านั้นคือเป็นคนจริงใจ (แต่ก็ไม่ได้หมายถึงทุกคนนะ ฉันว่าฉันพอมองออกว่าใครตรงไปตรงมาจริงๆ หรือเสแสร้งที่จะเป็น) ทุกครั้งที่ฉันเจอพวกเขาทำดีกับฉัน ฉันก็ยังแอบรู้สึกผิดลึกๆว่า เราเคยคิดไม่ดีกับเขา อาจเพราะเป็นแบบนั้น มันเลยทำให้ฉันต้องดีกับเขาตอบกระมั้ง สุดท้าย ฉันกับคนเหล่านั้นก็มักเป็นเพื่อนกัน บางคนก็สนิทระดับได้พูดคุยกันในเรื่องส่วนตัวมากๆ บางคนก็ช่วยงานกันจนเกรงใจเลยทีเดียว คนในสังคม รวมถึงครูสอนวิชาศาสนามักบอกเราว่า ให้เปิดใจเพื่อเรียนรู้คบเพื่อนใหม่ ฉันคิดว่า ถ้าฉันท่องประโยคนี้สักหมื่นครั้ง ฉันก็คงยังไม่เข้าใจอยู่ดี ที่เขียนมาทั้งหมด เพียงเพราะฉันลองพยายามนึกถึงคนที่ฉันเคยรู้จักในชีวิตนี้ และฉันไม่พอใจ คำตอบคือ ไม่มี.. .. . 6/6/2013 00:50 ห้องนอน

เมื่อฉันไปอัมพวัน

ได้ยินกิตติศัพท์ว่าการไปนั่งสมาธิวัดอัมพวันเป็นอะไรที่เข้มข้น hard core มากกก

เป็นครั้งแรกที่ผมได้ไปฝึกนั่งสมาธิที่วัด และจากที่ไปมาสามวันสองคืน ยังโชคดีที่ไม่เจอแบบเต็มหลักสูตร เพราะตรงกับวันพระพอดี ยังมีสลับให้ฟังเทศน์ฟังธรรมแทรกอยู่เนืองๆ

รีบไขว่คว้าความรู้สึกนั้นไว้

รีบไขว่คว้าความรู้สึกนั้นไว้
ก่อนมันจะลบเลือนไป
พร้อมกับใจที่ห่อเหี่ยว

โชคชะตา

บางทีแค่ปล่อยให้โชคชะตาเป็นผู้เดินเรื่องต่อไป
บนโลกแห่งความเป็นจริงที่ซับซ้อนเกินกว่าชายในห้องจะคาดเดา

การรอคอยและความหวัง อาจมีเพียงเท่านั้นที่พอจะทำได้
คือ นั่งมองมันเปลี่ยนแปลงไปอย่างมีความสุข

มีเพียงเสียงในสายลมจากผู้ไม่เข้าใจเขาเท่านั้น
ที่จะบอกว่าเขากำลังประสบความทุกข์

จาก ชายผู้ภักดีต่อสุขนิยมเป็นครั้งคราว.. ไม่ได้กล่าวไว้..

Exit mobile version