
เธอเพิ่งจะ 31 เองนะ
เป็นเด็กหญิงคนหนึ่งของแม่ หลานรักของยาย
และเป็นคนที่ผมรักอย่างหัวปักหัวปำ
บอกเล่าเรื่องราวต่างๆแบบไดอารี่ และเพ้อไปเรื่อย
เธอเพิ่งจะ 31 เองนะ
เป็นเด็กหญิงคนหนึ่งของแม่ หลานรักของยาย
และเป็นคนที่ผมรักอย่างหัวปักหัวปำ
เหมือนมันดิ่งที่สุดแล้ว ยิ่งฝืนชะตา ก็ยิ่งพัง
พังทั้งผม พังทั้งเธอ พังทั้งคนรอบข้าง
จู่ๆ ก็มีความคิดหนึ่งผุดขึ้นในหัวผม
เป็นประโยคที่ผมเหมือนต้องการสื่อกับเธอ
“ยินดีด้วยนะ มีความสุขมากๆนะคะ”
ผมกลับมาฉุกคิดว่า ในเมื่อเธอคือคนที่ผมรัก ผมควรดีใจกับเธอ ที่มีความสุข
ไม่ว่าความสุขนั้นจะเกิดจากใคร หรือสิ่งใดก็ตาม จะช้า จะเร็ว แต่นั้นคือได้เห็นเธอมีความสุขแล้ว..