Few Steps – ก้าวสั้นๆ แต่ไปเรื่อยๆ

ชายหาดรูปแรกที่เราเห็น มันสวยมากนะครับ แต่หลังป่าโกงกางไป เต็มไปด้วยขยะที่ลอยมาตอนน้ำซัดขึ้นสูง เราจะไม่รู้สึกอะไรเลยจริงๆหรอ ที่รู้ว่าเป็นแบบนี้?

ถ้าพิจารณาขยะแต่ละชิ้น บางชิ้นมาไกลจากเวียดนาม (เช่น ขวดน้ำ ถุงขนม) บางชิ้นนึกไม่ออกด้วยซ้ำว่าลงไปอยู่ในทะเลได้อย่างไร (เช่น พินโบว์ลิ่ง) บางชิ้นเป็นถุงขนมยี่ห้อในไทยที่เราเห็นแต่เด็ก แต่ปัจจุบันไม่มีขายแล้ว

นั่นคือสิ่งที่สะท้อนออกมาว่า ไม่ว่าจะอยู่ไกลแค่ไหน หรือห้วงเวลานานแค่ไหน ขยะไม่เคยไกลไปจากตัวเรา แต่แค่มันไม่แสดงออกมาให้เราเห็น มันอยู่ในซอกหลืบที่รอให้เราไปเจอ หรือแม้แต่อยู่แทรกซึมในสัตว์ที่เรากินเข้าไปเป็นอาหาร

นี่เป็นเพียงภาพตัวอย่างของเกาะเล็กๆ ที่อยู่ใต้เกาะช้าง ที่ผมได้ไปเจอตอนออกทริปล่องเรือใบเพื่อเก็บขยะ #ฝากไว้ให้คิด ครับ

เพิ่งไปออกทริปหัดเล่นเรือใบ และอาสาเก็บขยะ แต่ทุกอย่างมันผิดแผนไปพอสมควร คาดการไม่ได้ ทำให้ติดต่อไม่ได้ทั้งวัน ทุกอย่างที่ไม่เหมาะสมแต่ลงตัวจนเรียกว่าเป็น Bad Day ได้เลย แม้จนพลบค่ำนั่งสปีดโบ้ทกลับเข้าฝั่ง เชือกเรือใบก็ขาด ต้องต่อใหม่ พอใกล้ถึงฝั่ง เรือก็ยังพาลติดหล่ม เพราะตรงกับเวลาที่น้ำลงต่ำสุดพอดี ต้องให้ชาวบ้านมาช่วยอพยพคนออกไป

เมื่อวานเลยทำเรื่องให้ทุกคนต้องเดือดร้อนกันหลายคนเลย โดยเฉพาะแม่ เปิ้ล ปลา ป้า โรเน่ พี่อั้ม ต้องขออภัยทุกคนด้วยนะครับ แต่ก็ดีใจนะ ทำให้รู้ว่า มีคนห่วงเราเสมอ

รักทุกคนนะครับ