ช่วง 5 วันที่ผ่านมา สำหรับผม เรียกได้ว่าหนักที่สุดในชีวิตจริงๆเป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่า ผมเหนื่อย จนหลายคนสังเกตได้ และก็ยอมรับแบบไม่เสแสร้งใดๆ
เรื่องงาน ที่กำลังเร่งเครื่อง แต่น้องก็ต้องการไปหาความก้าวหน้าต่อที่อื่นเรื่องทางบ้าน ที่ต้องไปทำธุระปะปังใดๆ เพิ่งเคยขับไปเช้าเย็นกลับ กทม-นครสวรรค์ ก็ครั้งแรกนี่แหละ
ที่รู้สึกว่าดูดพลัง และดูดหัวใจผมไปมากที่สุด ก็คงเรื่องความรักอีกตามเคยผมไม่คิดว่าผมจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ ในแบบที่ผมไม่คาดหวัง ผิดหวัง เสียใจ อย่างรุนแรงผมรู้ว่าเป็นเรื่องปกติของจิตใจมนุษย์ที่แปรเปลี่ยนไปได้เสมอ ไม่ว่าช้าก็เร็วผมรู้ว่าทุกอย่างมันต้องมีการเปลี่ยนแปลงเป็นธรรมดาของโลกแต่ผมเองคงคาดหวังมากเกินไป และคิดไปเองมากเกินไป
หนึ่งในประโยคที่ผมรู้สึกกลับมาสับสนขึ้นมาซะดื้อๆ “สำหรับพี่ พี่อาจจะคิดว่าเข้ากับหนูได้ แต่สำหรับหนู หนูเข้ากับพี่ไม่ได้”จนต้องย้อนทุกรูปเพื่อไปมองแววตาของเปิ้ลอีกครั้ง ว่าอะไรที่ ณ ตอนนั้นเขาไม่ได้มีความสุขในการอยู่กับผม
ผมเพียรถามตัวเองมานานหลายเดือน ผมได้ทำพลาดตรงไหน ผมทำผิดตรงไหนบ้าง จนผมกลับไปย้อนอ่านแชตตอนที่เธอเริ่มไม่อยากไปต่อผมเอามันมาจาก Line ผมคัดที่เธอพูดกับผมมาเท่านั้น เธอบอกว่าผมไม่ได้ทำอะไรผิด อย่าไปโทษตัวเอง แต่เป็นที่เธอเองที่เปลี่ยนไป รวมถึงทัศนคติที่เราไม่ตรงกันบางอย่าง ผมเชื่อเธอจนเกินไป เธอบอกใช่ ผมก็ใช่ เธอบอกไม่เป็นไร ผมก็โอเคไม่เป็น ผมตามใจจนเธอรู้สึกว่าผมไม่มีความเข้าใจเธอเลย จนทำให้เธอรู้สึกไม่อบอุ่นอีกต่อไป
และที่น่าสมเพสตัวเองคือ ข้อความที่ผมตัดออกส่วนใหญ่ เป็นข้อความของตัวเอง ที่พ่นออกมาฝ่ายเดียวเหมือนคนเสียสติ โดยแทบไม่ได้สนใจสิ่งที่เธอพิมพ์และผมก็เหมือนบ่นอยู่คนเดียว วกไปวนมา จนสิ่งที่ผมได้จากกการคัดคำตอบของเธอ คือ คำตอบเดิมๆ ที่ต้องคอยตอบผมซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ผมรู้สึกตกใจตัวเอง ว่าคำตอบที่ผมหามานาน มันคือสิ่งที่เธอตอบผมมาหมดแล้วผมเองที่ไม่ฟังเธอ พูดแต่สิ่งที่ผมอยากจะพูด พุด พูด
ผมอ่านไปก็น้ำตาไหลไป ผมไม่ฟังเธอ แล้วผมก็กลับมาโทษตัวเอง พยายามถามวนไปวนมาหาสาเหตุ
ผมสงสารเธอมากนะ
ตอนนี้ผมคิดว่าผมน่าจะรู้แล้วว่า ตัวเองพลาดตรงไหน ไม่ดีตรงไหนสิ่งใดกันที่ผมจะแก้ไขมัน และทำให้เธอรู้สึกดีกับผมได้อีก ไม่ว่าจะในสถานะพี่น้องหรือใดๆก็ตามผมคงต้องเริ่มเปลี่ยนตัวเองได้สักที
อ่านไปก็ยังต้องเสียน้ำตาอยู่ดี แต่ไม่ได้เสียน้ำตาเพราะเธอจากผมไปแต่เสียน้ำตาเพราะต้องทำร้ายคนที่รักผมที่สุด ดีกับผมที่สุด ยอมผมได้มากที่สุด ที่เขาได้เข้ามาในชีวิตผมแล้ว แต่ผมทำให้เขาเป็นคนต้องจากไปผมยอมรับนะ ผมทำใจไม่ได้ ผมไม่ได้ไม่อยากมีเธออยู่ในชีวิตแต่ผมจะพยายามปรับปรุงตัวให้ดี เป็นบ้านให้เธอ ให้เธอได้สบายใจ ดูแลเธอ เหมือนที่เคยทำมาและเพิ่มเติมคือจะทำให้เธอได้มีความสุข จริงๆถ้าหากมีโอกาสนั้นอีกครั้งหนึ่ง
ตอนนี้ ทำอย่างไรก็ได้ให้โอกาสนั้นอีกไม่ว่าจะต้องเห็นอะไร รับรู้อะไร ก็ก้มหน้าก้มตาอดทนไป T-T
สุดท้าย ผมรู้สึกผิดมาก และต้องขอโทษเปิ้ลอย่างมากๆ (และหลายๆ คน) ที่ช่วง 5 วันที่ผ่านมา ผมทำตัวไม่ดี สติแตกใส่อย่างไร้เหตุผล