ความช่วยเหลือจากโดเรม่อน

ค้นเจอโดเรมอนเล่มเก่าๆ เลยหยิบขึ้นมาอ่าน สมัยเด็กๆเคยรู้สึกสนุกอย่างไร ตอนนี้ก็ยังรู้สึกเหมือนเดิม…

มีสิ่งหนึ่งที่ผมเพิ่งสังเกต โดเรมอนมีเครื่องมือสารพัดชนิด แต่ทำไมไม่ให้โนบิตะใช้ตลอดเวลา แม้แต่โนบิตะเองที่ดูจะขี้เกียจและงี่เง่า เขาก็ไม่เคยขอเครื่องมือโดเรมอนในทุกเวลาแต่อย่างใด

โนบิตะสามารถไปโรงเรียนทัน เพียงใช้ประตูวิเศษ
โนบิตะสามารถสอบผ่านภาษาอังกฤษได้ด้วยวุ้นแปลภาษา
โนบิตะสามารถทำให้ชิซูกะรักได้ด้วยลูกศรกามเทพ

ทำไมโนบิตะต้องทำทุกอย่างเอง จนกว่าจะถึงจุดที่มีปัญหาจึงขอความช่วยเหลือ..

บางทีนั่นอาจเป็นจุดที่การ์ตูนต้องการบอกก็ได้ เหมือนที่ศาสนาคริสต์บอกไว้ว่า ท่านต้องพยายามก่อน แล้วพระเจ้าจะช่วยท่านเอง

ลองย้อนกลับไปดูมุมทางสังคมบ้าง ประเทศญี่ปุ่น(หรือแม้แต่อเมริกา)เป็นประเทศที่มีเทคโนโลยีสูง หาง่าย ราคาไม่แพง แต่ทำไมคนของเขาจึงไม่ใช้อำนวยความสะดวกตลอดเวลา

คนชาติเหล่านั้นยินดีที่จะเดินทางด้วยเท้ามากกว่าใช้ยานพาหนะ
คนชาติเหล่านั้นโหยหากินอาหารปรุงน้อยที่สุดมากกว่าอาหารปรุงซับซ้อน
คนชาติเหล่านั้นอยากเจอธรรมชาติจริงๆมากกว่าการสร้างธรรมชาติขึ้นมาด้วยฝีมือมนุษย์

บางที ผมก็สงสัยว่า เป็นเพราะเขามีเทคโนโลยี เขาจึงอาจไม่ต้องการ หรือเพราะพวกเขาถูกสั่งสอนให้เป็นเช่นนั้นอยู่แล้วนะ?

พอหันกลับมามองตัวเรา ก็แอบคิดถึงประโยค “สามล้อถูกหวย” ขึ้นมาทันที..

—
บนเตียงนอน 12เมษายน 2557