Few Steps – ก้าวสั้นๆ แต่ไปเรื่อยๆ

ในคืนวันศุกร์ที่คึกคักของเมืองใหญ่
จะเต็มไปด้วยผู้คนที่เดินทางแสวงหาความสุขต่างๆนานา
บางคนเลือกที่จะกลับบ้านพักผ่อน
บางคนก็เลือกที่จะออกไปสังสรรค์กับเพื่อน
ซึ่งวันนี้ผมเลือกแบบหลัง

ในร้านที่เต็มไปด้วยเสียงดนตรีและอาหาร
ผมอยู่กับกลุ่มคนที่รู้จักนิสัยดีกันพอสมควร
วันนี้เหมือนวันรวมญาติครั้งใหญ่
เราเริ่มต้นด้วยบทสนทนาและอาหารที่เสริฟอย่างไม่ขาดสาย
มีการแจกซองแต่งงาน ขายขนมที่ทำเอง
กินเค็กวันเกิด และแม้กระทั่งเรื่องเครียดๆในที่ทำงาน

ปกติผมเลือกที่จะนั่งฟังและเป็นคนตอบ ถ้าหากมีใครถาม
แต่บ่อยครั้งก็เลือกที่จะอยู่ในโลกส่วนตัวกับเสียงเพลงรอบข้าง
และก็มีบางทีที่ผมตอบคำถามในวงไม่ได้ เพราะผมไม่ได้ฟังที่เขาพูดกัน
ดูเป็นนิสัยที่แย่พอสมควร ที่เราปลีกวิเวกความรู้สึกออกมาคนเดียว

แม้เป็นการกระทำที่ไม่ดีนัก แต่ผมค้นพบความสุขขณะอยู่ท่ามกลางความวุ่นวาย
อาจเป็นเพราะสิ่งรอบข้างที่ผมเห็น มันวุ่นวายกว่าในใจของผมก็เป็นได้
ผมกลับเลือกเสพติดโลกส่วนตัวในวงสังคมของผู้คน
ผมเลือกที่จะกั้นกำแพง แต่เป็นกำแพงกระจกด้านเดียวที่คนอื่นไม่รับรู้
แต่ผมสามารถมองออกไปได้ ตามที่ผมต้องการ

ในคืนนั้น ผมสบตามองกับหญิงสาวคนหนึ่งอยู่บ่อยครั้ง
เธอน่ารัก และค่อนข้างเป็นสเป็กผมเลยทีเดียว
แต่ผมก็เลือกที่จะยังอยู่ในกำแพงกระจกของผมต่อไปแบบเดิม

ผมได้ตอกย้ำกับสิ่งที่ผมค้นพบอีกเรื่องหนึ่งในตัวเอง
ผมอาจขอแค่มีคนที่ทำให้ผมมีความสุขได้อยู้ข้างๆ
ถึงไม่ต้องพูดกัน แค่นั้นผมก็มีความสุขเพียงพอแล้ว
บางทีความสุขที่ผมต้องการอาจเป็นแค่เสี้ยวเล็กๆที่เกิดในใจ

มันตอกย้ำว่า การผ่านพบแต่ไม่ผูกพันธ์ บางทีก็มีความสุขได้ แม้เพียงค่ำคืนหนึ่ง

—
posted on 06 Oct 2012 00:36 by ifew
http://ifew.exteen.com/20121006/entry