ผมย้อนกลับไปอ่าน blog 1-2 ปีก่อน บางเรื่องทำให้ผมรู้สึกดีและยิ้มได้ แต่บางเรื่อง ผมรู้สึกอายและตลกตัวเอง การได้ทบทวนความรู้สึกตัวเองอีกครั้ง เหมือนกับยืนยันสิ่งที่ตัวผมรู้สึก ผมค่อยๆ อ่านย้อนหลัง ทีละเดือนๆ กลับไปจนถึง วันแรกที่ผมไม่มีคุณ แต่เป็นวันแรกเช่นกันที่ผมเริ่มทำความเข้าใจคุณ และเริ่มทำความเข้าใจตัวผมเอง เวลาทำให้ผมมีความคิดเกี่ยวกับคุณเปลี่ยนไป คุณทำให้ผมแอบยิ้มได้ เวลาคุณมีความสุข แม้เราจะห่างกัน และคนข้างคุณจะไม่ใช่ผม คุณครับ ผมคิดถึงลักยิ้มบนแก้มของคุณจัง.. ขอหวังลึกๆ ว่าจะได้เห็นอีกครั้ง.. ..วันนี้ผมขอไม่รักคุณ.. ยกเว้นทุกวัน แด่ กาลเวลา ที่ย้อนกลับมาอีกครั้ง แด่ วันครบรอบความโดดเดี่ยว เข้าใจคุณ และเข้าใจตนเอง source: http://ifew.exteen.com/20080924/entry
Author Archives: iFew
ทุกอย่างคือความรู้สึก
การได้อยู่คนเดียว ทำให้ผมได้เห็นอะไรหลายอย่าง มันคงเหมือนกับการยืนมองทะเล ตอนนี้ผมห่างไกลจากทะเล พอๆ กับที่ผมห่างไกลจากความรัก แต่นั่นก็ทำให้ผม มองเห็นทะเลที่สมบูรณ์แบบ ต้นมะพร้าว ชายหาด และโขดหิน ผมนึกย้อนกลับไป ก่อนเวลาจะเป็นผู้โดดเดี่ยว ผมคงยืนใกล้ทะเล เกินไป.. มันมีแต่น้ำทะเลและเกลียวคลื่น.. ถึงเวลานี้ ความเหงาและความใกล้ชิด มันสอนให้ผมรู้จักการรักษาระยะเพื่อความสวยงาม ถึงแม้บางครั้งผมถวิลหาต้นมะพร้าวและหาดทราย แต่ก็บ่อยครั้งเช่นกัน ที่ผมอยากสัมผัสกับน้ำทะเล .. source: http://ifew.exteen.com/20080920/entry
อดีตเปลี่ยนแปลงได้
“คุณรู้หรือเปล่า.. อดีตเปลี่ยนแปลงได้” เป็นคำถามที่ อาจารย์สอนไทเก๊ก ท่านหนึ่ง ถามผม ระหว่างที่เรากำลังจะกลับบ้าน ผมฟังท่านพูดเสร็จ ก็ได้แต่พยักหน้า และพูดว่า “ผมก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี” ท่านก็ไม่ได้พูดอะไร แต่ยกตัวอย่างต่อไปให้ผมฟังง่ายๆ ว่า ถ้าคุณอยู่ในที่มืดแล้ว จู่ๆ เดินเหยียบตัวอะไรยาวๆ นุ่มๆ เป็นเส้น แล้วคุณตกใจสุดขีดว่าเป็นงู แต่พอมีแสงไฟมาส่องปุ๊บ คุณเห็นว่านั่นเป็นแค่ เชือกเส้นหนึ่ง เท่านั้น คุณรู้สึกโล่งอกทันที แค่นี้อดีตคุณก็ได้เปลี่ยนไปแล้ว เพราะอดีตของคุณ มันคือ งู ที่ทำให้คุณตกใจ แต่ตอนนี้มันกลายเป็น เชือก ที่ทำให้คุณสบายใจ และท่านก็บอกว่า สิ่งที่ทำให้คนเราเป็นทุกข์ ก็คือความคิดของเรานี่เอง ซึ่งการเปลี่ยนแปลงอดีตก็ตรงกับแนวคิดของธรรมะ ที่ผมเคยรู้นั่นเอง เลยทำให้เข้าใจได้ง่ายขึ้น ท่านเล่าว่า มีคนหนึ่งเคยเกลียดพ่อมากๆ เพราะพ่อไม่เคยทำดีกับแม่เลย จนวันหนึ่งพ่อของท่านเสียไปจึงหวนกลับมารำลึกได้ว่า สิ่งที่ท่านเคยคิด มันไม่ถูกต้อง ตั้งแต่นั้นมา จากอดีตที่เคยเห็นพ่อว่าเป็นคนบ้า ก็เห็นว่าเป็นพ่อ ที่เป็นพ่อจริงๆ และคนที่คิดก็เป็นมะเร็งอยู่แล้วเนื่องจากคิดมาก แต่พอเปลี่ยนอดีต มะเร็งท่านก็ลดลง เพราะมีจิตใจที่ดีขึ้น มาถึงตรงนี้ ทำให้เรารู้ว่า …
หวังว่ามันคงจะถึงคุณนะ
มีหลายคนบอกว่า กายกับใจเป็นหนึ่งเดียวกันเสมอ แต่ก็บ่อยครั้ง เราก็พบว่า กาย กับ ใจ ก็สามารถไกลกัน แม้อยู่เพียงข้างกาย แต่ก็ไกลกันลับตา เคยไหม ที่ใกล้ใครสักคน แต่ไม่หายเหงา แล้วเคยไหม ที่ไกลใครสักคน แค่คิดถึงเขาก็อุ่นใจ.. หวังว่ามันคงจะถึงคุณนะ คิดถึงนะครับ — original – ifew.exteen.com
ผมไม่รู้
“ความรู้มาก ๆ บางทีเหมือนกำแพงอิฐที่เรียงตัวสูง ความรู้สูง กำแพงสูง ความรู้รอบด้าน ก็เหมือนกำแพงสูงรอบตัว บางครั้งมันอาจทำให้มองออกไปไม่เห็นอะไร นอกจากอิฐที่ตนเองก่อขึ้นมา” – อุดม แต้พานิชย์