Tag Archives: Note

ผมเชื่อว่าคนเราทุกคนรับรู้ถึงความแตกต่างของแต่ละคนใครสังคมได้ดี โดยเฉพาะคนที่เห็นแก่ตัวหรือเอาแต่ในตนเอง เพียงแต่ด้วยความต่างนั้นเอง ทำให้มุมมองในการมองคนอื่นเขาแปลกไปจากเรา หากการที่ยอมรับได้ว่าฉันเป็นคนเอาแต่ใจตนเอง ฉันรู้ว่าฉันต้องการอะไร ก็น่าจะทำความเข้าใจได้ว่า ผู้อื่นก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน มิใช่เพราะตนผู้เดียว การจะตัดสินไปว่าผู้หนึ่งผู้ใดเขามีนิสัยเช่นไรนั้น คงไม่ได้มองเพียงด้วยสายตา และครั้งเดียว บ่อยครั้ง ขณะที่เขาทำไม่พอใจเรา และสภาพแวดล้อมต่างๆ เอื้ออำนวยให้เราร้อยเรียงเรื่องราวเป็นไปตามอคติที่เรามีต่อเขา โดยที่เราเองก็ไม่รู้ความจริงนั้น มันทำให้ผิดใจกันและยากเกินกว่าจะประสาน เพราะกำแพงที่เรียกว่าอคติมันถูกฉาบขึ้นอีกหลายชั้น บางที การอยู่ร่วมกันในสังคมได้ดี คือการนั่งอยู่เฉยๆ รับฟัง เฝ้ามอง ใช้ใจสัมผัส เพื่อให้เข้าใจตัวเองให้ดีก่อน ก่อนที่จะไปพยายามเข้าใจผู้อื่น และทำตัวเองให้ดีเสียก่อน ก่อนที่ตะไปสั่งผู้อื่นให้ทำตามหรือทำดีกว่ามาเราทำตัวอยู่แบบนั้น 27 ม.ค. 2556 08:10 บนรถเมล์สาย 503 มุ่งหน้าไปสนามหลวง

ในฤดูที่มีลมหนาวมาเยือนใจกลางเมืองใหญ่ เป็นโอกาสที่มีไม่บ่อยนักที่จะได้รู้สึกแบบนี้ และนอกจากร่างกายที่จะได้สัมผัสกับความเย็นแล้ว ผมเชื่อว่าใจของหลายๆคนก็คงเย็นลง และใจผมก็เช่นกัน บางเสี้ยวของเวลาผมใช้มันเพื่อทบทวนเรื่องราวในอดีต ไม่น่าเชื่อว่าจะผ่านมาถึง 7 ปีแล้ว นับตั้งแต่วันนั้น มีความคิดมากมายที่พรรณาถึงหัวใจลงในบล็อกของผมแทบทุกวัน ในบางเรื่อง แม้บรรยายถึงความเสียใจ แต่ก็น่าจดจำ ผู้คนบอกผมว่าสิ่งเหล่านั้นมันคือ “ประสบการณ์” แต่ผมคงเด็กเกินไป ที่จะเข้าใจว่ามันหมายถึงอะไร แม้พจนานุกรมได้บัญญัติความหมายไว้อย่างดีแล้ว แต่ คน เวลา และโอกาส ได้ทำให้ความหมายของแต่ละคนเปลี่ยนไป และก็ไม่เหมือนกันแม้แต่เรื่องเดียว ห้านาทีภายในห้องสี่เหลี่ยมที่มีแต่เสียงของนาฬิกา ผมพบว่าคุณค่าที่ดีที่สุดของประสบการณ์ มันไม่ได้อยู่ที่บอกว่า ผมควรทำอะไร แต่มันคอยเตือนสติผมว่า ผมไม่ควรทำอะไร มากกว่า ในวันปีใหม่ของทุกปีที่ผ่านมา ผมเขียนถึงสิ่งที่ต้องทำหลายสิบข้อลงในบล็อก แต่ปีนี้คงเป็นปีแรก ที่ทุกอย่างผม ขอเก็บไว้ในใจ เพราะคงไม่มีใครเต็มใจอยากบอกคนอื่น ถึงสิ่งไม่ดีที่เคยทำ และก็จะไม่ทำมันอีก โดยไม่มีสิ่งยืนยันจะทำตามสัญญาได้หรือไม่.. สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังครับทุกคน