Few Steps – ก้าวสั้นๆ แต่ไปเรื่อยๆ

เพิ่งได้ไปภูกระดึงเป็นครั้งแรก
เขายอดฮิตของประชาชนชาวไทย
ทุกคนคงรู้ดีอยู่ละ จะไม่เขียนรีวิวอะไรมาก

มาครั้งแรกก็จัดให้แบบพิเศษ
มากับพวกสายแข็งปั้ก อึด ถึก ทน
เป็นฤดูกาลปิดเขาพอดี โลวซีซั่น วิวแทบไม่มีอะไร
น้ำตกน้ำน้อยและอากาศร้อนตับแล่บ
แถมซวยชิบ ตรงที่เทัาเป็นแผลอีกต่างหาก

ไอ้เขาลูกนี้ ค่อนข้างเป็นตัวชี้วัดตัวหนึ่ง
เวลาใครมาถามผมว่าภูเขานี้ เทียบภูกระดึงเป็นอย่างไร
เมื่อก่อนผมก็ตอบไม่ได้ เพราะไม่เคยไป
ถึงตอนนี้ก็ตอบได้ไม่เต็มปากเพราะร่างกายไม่พร้อมและวิวไม่ดี

แต่จากจินตนาการ ถ้าได้เห็นทะเลหมอกและอากาศหนาวๆ ก็คงเป็นที่ที่สวยมากและเดินเพลินๆ เพราะข้างบนเป็นทางราบ ลำบากแค่ขาขึ้นนิดหน่อย

อ่อ มีเสี่ยงๆอีกนิดคือต้องเดินหลบช้างป่า ที่ก็ไม่รู้จะโผล่มาตอนไหน

เอาเป็นว่า ตอนนี้ไม่ได้มีอะไรพิเศษทำให้อยากไปซ้ำ (ยกเว้นสาวๆที่ไปที่นั่นหน้าตาดีหลายคน) แต่หากมีโอกาสใครชวนไปอีก ก็จะไปแก้มืออีกรอบ

ปล1. ยังไม่สนับสนุนให้สร้างกระเช้าอยู่ดี เพราะขึ้นไปก็ต้องเดินเท้าร่วม30โลอยู่ดี ไม่งั้นต้องทำถนนมีรถรับส่ง เรื่องราวบานปลายอีก

ปล2. ไปมาช่วง 30 พ.ค.- 1ม.ย. มันร้อนจริงๆนะ