การวิ่งไล่ตามความสุข

ในการศึกษาพฤติกรรมของมนุษย์ของเดวิดและแดนนี พบว่า ถึงแม้เราจะมีความสุขหรือทุกข์อย่างรุนแรงในระยะสั้น แต่ในระยะยาว สิ่งต่างๆเหล่านั้นก็ไม่ทำให้คุณมีสุขหรือทุกข์มากอย่างที่คิด

การทำงานแบบฮาโมนี และ ปรากฏการณ์สร้างมูลค่าแบบอิเกีย

ด้วยแนวคิดการทำงานแบบฮาโมนี (Harmony) ก็ดี หรือ ปรากฏการณ์สร้างมูลค่าแบบอิเกีย ก็ดี มันสร้างให้เรามีความรู้สึกผูกพันธ์กับงาน คน สิ่งของ เฟอร์นิเจอร์ หรือแนวทางนั้นๆ เพื่อให้เกิดคุณค่าในสิ่งที่ทำ และคุณค่าในตัวเอง ความภาคภูมิใจในตัวเองที่จะเริ่มทำ กำลังทำ และทำเสร็จแล้ว ยั่งยืนไปจนกว่าความรู้สึกเหล่านั้นจะจางหายไป และมีความรู้สึกใหม่ๆเข้ามาแทนที่ในอนาคตข้างหน้า..

การพิจารณาถึงผลกระทบของการไม่ตัดสินใจ

ในหนังสือพฤติกรรมพยากรณ์ พูดถึงเรื่อง คนเรามักมองข้ามเรื่อง “การพิจารณาถึงผลกระทบของการไม่ตัดสินใจ” ซึ่งก็จริง และเจอบ่อยๆ กว่าจะตัดสินใจอะไรบางอย่างได้ คิดย้อนกลับไปอาจเป็นการลงทุนมหาศาลและเสียผลประโยชน์มหาศาล เพียงเพราะปัญหานิดเดียวที่คุยไม่จบและไม่ตัดสินใจสักที

รีบไขว่คว้าความรู้สึกนั้นไว้

รีบไขว่คว้าความรู้สึกนั้นไว้
ก่อนมันจะลบเลือนไป
พร้อมกับใจที่ห่อเหี่ยว

แน่ใจเหรอว่าเราบูชาธรรม??

คนเรามุ่งมั่นหาบุญ มุ่งมั่นทำดี เป้าหมายเพื่ออะไรบางอยากเป็นการแลกเปลี่ยน แต่ไม่ได้ทำเพื่อปรับปรุงตัวเอง การกระทำเหล่านั้นบางทีมันไม่ได้ทำให้ตัวเขามีความสุขหรอก แถมมีทุกข์เพิ่มมากขึ้นด้วย เรื่องธรรมะแทนที่จะเป็นเรื่องธรรมชาติ เรื่องของชีวิต เรื่องของความสมถะ เรื่องความห่างไกลกิเลส แต่คนเรากลับเติมเต็มความเยอะเข้ามาในชีวิต พิธีรีตอง วัตถุบูชา สุดท้ายแล้วถ้าเราลองกลับมาคิดให้ดีอีกที เราไม่ได้บูชาธรรมหรือบูชาพระพุทธเจ้าหรอก เราย้อนกลับไปเป็นพวกคนป่าที่บูชาผี บูชาอะไรก็ตามที่เราเชื่อว่าจะมีอิทธิฤทธิ์ดลบรรดาลให้เราเจอทางลัดไปสู่ความคาดหวังของเราโดยไม่ต้องออกแรงทำอะไรเลย

Exit mobile version